Jana Zinkewycz

Яна Зінкевич

Pełne imię i nazwisko	Jana Wadymiwna Zinkewycz
Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1995 Równe
Multimedia w Wikimedia Commons

Jana Wadymiwna Zinkewycz, ukr. Яна Вадимівна Зінкевич (ur. 2 lipca 1995 w Równem) – ukraińska sanitariuszka. Szefowa Oddziału Medycznego i Rehabilitacji Bojowników Ukraińskiej Ochotniczej Armii (do 2016 roku Ukraińskiego Ochotniczego Korpusu „Prawy Sektor”) podczas wojny we wschodniej Ukrainie. Dowódca Batalionu Medycznego „Szpitalnicy”^[1][2][3]. Posłanka z ramienia Europejskiej Solidarności.

W aktywnej fazie ATO, począwszy od 2014 roku, osobiście wyciągnęła i uratowała ponad dwustu rannych ukraińskich żołnierzy z linii frontu^[4]. Stworzyła i przez długi czas kierowała batalionem medycznym „Szpitalnicy”, który od momentu powstania uratował z frontu ponad 2500 rannych ukraińskich żołnierzy i cywilów.

Po wypadku w grudniu 2015 roku, przeszła operację i szereg rehabilitacji od tego czasu porusza się na wózku inwalidzkim.

Urodziła się 2 lipca 1995 w mieście Równe na Ukrainie. Przed wojną przygotowywała się do wstąpienia na uniwersytet medyczny. W 2017 roku Jana Zinkewycz wstąpiła do Dnipropetrovsk State Medical Academy^[5].

W wyborach parlamentarnych w lipcu 2019 roku Jana została wybrana na posła z ramienia Europejskiej Solidarności. W sierpniu okazało się, że Zinkewycz stanie na czele nowo utworzonej komisji ds. kombatanckich w Radzie Najwyższej^[6]. Została także wybrana na sekretarza komisji ds. zdrowia narodowego, opieki medycznej i ubezpieczeń zdrowotnych w Radzie Najwyższej Ukrainy IX kadencji (od 29 sierpnia 2019 roku)^[7]. Przewodnicząca podkomisji medycyny wojskowej.

W 2020 roku dołączyła do Międzyfrakcyjnego Stowarzyszenia „Humane Country”, utworzonego z inicjatywy UAnimals w celu popularyzacji wartości humanistycznych i ochrony zwierząt przed okrucieństwem^[8].

W sierpniu 2020 zajęła drugie miejsce na liście najpopularniejszych posłów ludowych Równego na portalach społecznościowych^[9].

W dniu 5 grudnia 2015 roku około godziny 04:00 na autostradzie Dniepr-Donieck samochód batalionu sanitarnego „Szpitalnicy” z Janą Zinkewycz na miejscu pasażera i Maksymem Korablowem („Strilkiem”) za kierownicą z powodu niezadowalającego stanu samochodu w szczególności opon^[10] wypadł z drogi, w wyniku czego przewrócił się ponad 7 razy. Podczas wypadku Zinkewycz doznała całkowitego złamania kręgosłupa, paraplegii, złamania połowy żeber i obojczyka, uszkodzenia narządów wewnętrznych, krwiaka odmy opłucnowej, stłuczenia serca i płuc, ale po kilkumiesięcznym pobycie w szpitalu udało jej się przeżyć. W wyniku wypadku drogowego jest inwalidą do końca życia i porusza się na wózku inwalidzkim. Maksym Korablow nie odniósł obrażeń zagrażających życiu.

• Order „Za Zasługi” 3 stopnia (1 grudnia 2015) – „za znaczący osobisty wkład w rozwój państwowości, rozwój społeczno-gospodarczy, naukowo-techniczny, kulturalny i oświatowy państwa ukraińskiego, znaczący dorobek pracowniczy, wieloletnią sumienną pracę”^[11]
• Medal „Za uratowanie życia” (16 marca 2016) – „za bohaterskie czyny, czyny, dzięki którym uratowano życie człowieka”. Na Uniwersytecie Medycznym w Tarnopolu odbyła się pierwsza publiczna ceremonia wręczenia odznaczeń honorowych. Ze względu na pobyt na rehabilitacji Jana nie pojawiła się na uroczytości^[12].

W grudniu 2015 roku Jana Zinkewycz i Maksym Korablow (zastępca Jany) uczestniczyli w wypadku samochodowym w pobliżu Dniepru. Samochód wypadł z drogi na śliskim asfalcie i kilkakrotnie dachował. Zinkewycz wypadła z samochodu i doznała urazu kręgosłupa. Po leczeniu i rehabilitacji porusza się na wózku inwalidzkim.

Później Maksym Korablow poprosił ją o rękę na żywo na kanale 1+1. Na początku maja 2016 roku Jana ogłosiła ciążę, była w czwartym miesiącu^[13].

Dnia 27 maja 2016 roku Jana poślubiła 27-letniego Maksyma Korablowa. Ceremonia ślubna odbyła się w Parku Woroncowa nad Dnieprem. Jana postanowiła zachować swoje nazwisko^[14].

Dnia 31 października 2016 roku Jana urodziła córkę Bohdanę. Zinkewycz samotnie wychowuje córkę. W listopadzie 2016 roku, kilka dni po urodzeniu dziecka (niecałe pół roku po ślubie), mąż Jany, Maksym, opuścił rodzinę i zostawił Janę z noworodkiem^[15].

W styczniu 2017 roku Zinkewycz otrzymała oficjalny rozwód^[16].