Jan Van den Eeden

Jan Van den Eeden
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1842
Gandawa

Pochodzenie

belgijskie

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1917
Mons

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Jan Van den Eeden, fr. Jean-Baptiste van den Eeden (ur. 26 grudnia 1842 w Gandawie, zm. 4 kwietnia 1917 w Mons[1][2]) – belgijski kompozytor.

Życiorys

Uczył się w konserwatoriach w Gandawie u Charles’a Miry’ego oraz w Brukseli u François-Josepha Fétisa[1]. Studia ukończył w 1869 roku, uzyskując Prix de Rome za kantatę Faust’s laatste Nacht[1][2]. Odbył 4-letnią podróż po Francji, Niemczech, Austrii i Włoszech[1]. W 1878 roku został dyrektorem szkoły muzycznej w Mons, w 1884 roku przekształconej w konserwatorium[1][2].

Początkowo pozostawał pod wpływem Richarda Wagnera i weryzmu, stopniowo wypracowując własny styl[1]. Był jednym z reprezentantów belgijskiej szkoły narodowej, w swoich utworach sięgał do tekstów flamandzkich i tematyki historycznej[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • poemat symfoniczny De Geuzenstrijd der XVIe eeuw (1876)
  • Marche des esclaves

Oratoria

  • Jacob van Artevelde (1865)
  • Jacoba van Beieren (1865)
  • Het laatste oordel (1867)
  • Brutus (1874)
  • En mer (1886)
  • Roland de Lassus (1894)

Kantaty

  • Het Woud
  • De Wind

Opery

  • Numance (wyst. Antwerpia 1897)
  • Rhena (wyst. Bruksela 1912)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 4. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 991. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne