W 1930 wstąpił do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a dwa lata później do Komunistycznej Partii Polski. Lata 1937–1939 spędził w areszcie i więzieniu (w Chełmie i Sieradzu). Po rozpoczęciu wojny niemiecko-sowieckiej w 1941 wyjechał w głąb ZSRR. Pracował jako elektromonter w Gorkim. Zaangażował się w działalność w Związku Patriotów Polskich, pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego Zarządu Obwodowego w Gorkim i członka Zarządu Głównego w Moskwie. Po przyjeździe do Polski w 1945 pracował jako instruktor i sekretarz PPR. Po ukończeniu Szkoły Partyjnej przy KC PZPR mianowany I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku (1951–1956)[1]. W 1952 wszedł w skład Sejmu I kadencji z okręgu Gdańsk. Zasiadał w Komisji Spraw Ustawodawczych. Uważany za wpływową postać wśród „natolińczyków” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych[2].
↑Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.
↑Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, nr 1, 10 lutego 1961, s. 6
↑W uznaniu zasług, "Życie Partii", nr 8, 22 kwietnia 1987, s. 20.
Bibliografia
Kandydaci Frontu Narodowego na posłów z Okręgu Wyborczego nr 36 w Gdańsku, „Dziennik Bałtycki”, nr 237, 3 października 1952, s. 1 (sylwetka ze zdjęciem)
