Jan Tataj

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1907 Warszawa
Data i miejsce śmierci	26 września 1996 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1945–1949
Siły zbrojne	Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Jednostki	MBP w Warszawie WUBP w Kielcach WUBP w Lublinie MBP w Warszawie
Stanowiska	kierownik sekcji MBP szef WUBP dyrektora departamentu MBP[1]
Odznaczenia

Jan Tataj (ur. 14 czerwca 1907 w Warszawie, zm. 26 września 1996 w Warszawie) – podpułkownik, oficer aparatu bezpieczeństwa PRL.

Był synem Filipa i Marii Tatajów^[1]. Członek Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Kierownik Sekcji „A” Wydziału II Samodzielnego MBP, szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach następnie WUBP w Lublinie. Nadzorował początkowy etap operacji „Cezary”, która doprowadziła do rozbicia resztek antykomunistycznego podziemia^[2]. Brał udział w operacji osaczenia i ujęcia Zdzisława Brońskiego Uskoka prowadząc z nim pertraktacje poprzez właz bunkra^[3]. W latach 1947–1949 dyrektor Departamentu III Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Po 1949 zwolniony ze służby. W 1953 skazany na karę 15 lat więzienia.

W 1947 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[4]. Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie^[5].

• Piotr Lipiński: Kroków siedem do końca. Ubecka operacja, która zniszczyła podziemie. Wyd. 1. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2020. ISBN 978-83-8191-089-7.