Jan Słupski

Jan Stanisław Słupski
Ilustracja
Jan Słupski (przed 1929)
tytularny generał brygady tytularny generał brygady
Data i miejsce urodzenia

6 września 1869
Mezőhegyes

Data śmierci

1948

Przebieg służby
Lata służby

1889–1926

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

24 Dywizja Piechoty

Stanowiska

dowódca piechoty dywizyjnej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
Wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Jan Stanisław Słupski (ur. 6 września 1869 w Mezőhegyes, zm. 1948[1]) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1889 zdał maturę w Wyższej Szkole Realnej w Krakowie[2]. Od 1 września 1889 pełnił służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. W 1905 został przeniesiony do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej, awansując w niej, w 1917 roku, do stopnia podpułkownika.

Z dniem 1 listopada 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika[3] i przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego „Kraków”[4]. W kwietniu 1919 został dowódcą Okręgu Etapowego „Przemyśl”[5]. 1 czerwca 1919 roku objął dowództwo 32 pułku piechoty. 1 października 1919 roku powołany został na stanowisko sztabowego oficera inspekcyjnego piechoty przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa” w Warszawie. 1 maja 1920 mianowany został dowódcą XXXII Brygady Piechoty[6], a 22 maja tego roku zatwierdzony z 1 dniem kwietnia 1920 w stopniu pułkownika piechoty, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[7]. 26 sierpnia 1920 roku mianowany został dowódcą Obozu Warownego „Dęblin”. 16 grudnia 1920 roku został kierownikiem wyszkolenia dywizyjnego w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kraków”.

20 kwietnia 1922 roku wyznaczony został na stanowisko komendanta Obozu Warownego „Przemyśl” w Przemyślu. 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Z dniem 1 sierpnia 1925 roku zastąpił płk. SG Kazimierza Ścibora-Rylskiego na stanowisku dowódcy piechoty dywizyjnej 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu[9]. Pełniąc służbę w Przemyślu, a następnie w Jarosławiu pozostawał na ewidencji 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich jako oficer nadetatowy. Mieszkał w Jarosławiu przy ulicy Jezuickiej 8[10].

8 października 1926 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał mu tytuł generała brygady z dniem przeniesienia w stan spoczynku – 31 grudnia 1926 roku[10][11].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Jan Stanisław Nepomuncen Światopełk-Słupski ze Słupi h. Lis (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-24].
  2. ↑ Grzegorz Małachowski (red.): W Krakowie przy Studenckiej: Księga Pamiątkowa wydana z okazji Jubileuszu 130-lecia V Liceum Ogólnokształcacego im. A. Witkowskiego w Krakowie. 1871-2001. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2001, s. 223. ISBN 83-88934-02-3.
  3. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 2 z 12 stycznia 1919 roku, poz. 75.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 178.
  5. ↑ Janusz Odziemkowski, Polskie formacje etapowe w Galicji Wschodniej, na Wołyniu i Ukrainie w latach 1918–1920, s. 47, 2019.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 maja 1920 roku, s. 355.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 381.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 19.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 83 z 13 sierpnia 1925 roku, s. 455.
  10. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 20 października 1926 roku, s. 367.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926 roku, s. 436.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 76.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 10 maja 1922 roku, s. 375.

Bibliografia