Dwukrotnie żonaty. W 1770 r. w Wilnie poślubił Helenę Wiktorię z ks. Ogińskich, córkę starosty dorsuniskiego ks. Józefa Ogińskiego i Antoniny z Białłozorów. Po śmierci żony ożenił się powtórnie z wdową po ks. Ignacym Ogińskim, Józefą Zofią z ks. Ogińskich, córką wojewody Andrzeja Ignacego Ogińskiego i Pauli z Szembeków I v. Łubieńskiej II v. Potockiej. Józefa była rodzoną siostrą kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego[2][3].
Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 155-157.
Przypisy
↑Andrzej Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567
↑T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 156.