Jan Niedziołek

Jan Stanisław Niedziołek
Ilustracja
Jan Niedziołek (przed 1934)
porucznik żandarmerii porucznik żandarmerii
Data urodzenia

16 grudnia 1894

Data śmierci

2 stycznia 1971

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Dywizjon Szkolny Żandarmerii
Centrum Wyszkolenia Żandarmerii
5 Dywizjon Żandarmerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Stanisław Niedziołek[1] (ur. 16 grudnia 1894 roku w Lipniku, zm. 2 stycznia 1971 w Leamington Spa) – porucznik żandarmerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Jan Stanisław Niedziołek urodził się 16 grudnia 1894 roku w Lipniku jako syn Franciszka i Marii z d. Janic[2]. W roku 1910 wstąpił do Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[3]. 30 września 1914 roku w szeregach 2 pułku piechoty Legionów Polskich wyruszył na front[4]. 21 grudnia 1914 roku został ranny[4]. Po wyleczeniu został przydzielony do 3 pułku piechoty Legionów Polskich[4]. Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918 roku) pełni służbę w 16 pułku Strzelców Polskich. 11 maja 1918 roku w bitwie pod Kaniowem dostał się do niewoli niemieckiej[4]. Przebywał w obozie jeńców w Parchim, w Meklemburgii[4].

17 lutego 1919 roku powrócił do kraju i zameldował się w Komendzie Miasta Warszawy, gdzie otrzymał przydział do żandarmerii. Służąc w żandarmerii awansował na chorążego[4]. 15 lipca 1927 roku Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1927 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do kadry oficerów żandarmerii z równoczesnym przydziałem do Dywizjonu Szkolnego Żandarmerii w Grudziądzu[5][6]. 15 sierpnia 1929 roku został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1929 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[7]. Od stycznia 1930 roku, po przeformowaniu Dyonu Szkolnego Żandarmerii w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii, pełnił w nim służbę na stanowisku instruktora 4 kompanii szkolnej[8]. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony do 5 dywizjonu żandarmerii w Krakowie[9][10].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 270 sprostowano imię porucznika Niedziołka z „Jan” na „Jan Stanisław”.
  2. ↑ a b Kolekcja VM ↓, s. 1.
  3. ↑ a b c Kolekcja VM ↓, s. 3.
  4. ↑ a b c d e f Kolekcja VM ↓, s. 4.
  5. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 209, 217.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 672, 678.
  7. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 15 sierpnia 1929 roku, s. 281.
  8. ↑ Jan Suliński, Historia szkół Żandarmerii w latach 1918-1995. Rys historyczno-organizacyjny, Warszawa 1996, s. 26.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 21.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 291, 793.

Bibliografia