Urodził się w rodzinie Józefa (1829–1904) i Władysławy z Łubieńskich h.Pomian (zm. 1924). Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1890). Sędzia (od 1918) i prezes Sądu Najwyższego (1923–1934), delegat rządu polskiego do organizacji międzynarodowych (1919–1934), m.in. jako przewodniczący delegacji polskiej do komisji odszkodowań w Paryżu, agent polskiego rządu przy stałym sądzie międzynarodowym w Hadze, członek Komisji Kodyfikacyjnej (1934–1937).