Ten artykuł dotyczy kasztelana poznańskiego. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan Karol Opaliński

Portret Jana Karola Opalińskiego w sierakowskim kościele.
Łodzia
Rodzina	Opalińscy herbu Łodzia
Data urodzenia	1642
Data śmierci	26 marca 1695
Ojciec	Krzysztof Opaliński
Matka	Teresa Konstancja z Czarnkowskich
Żona	Zofia Anna z Czarnkowskich
Dzieci	Maria (sierpień 1679 – październik 1679) Katarzyna, ż. Stanisława Leszczyńskiego NN dziecko Stanisław (1682-1682)

Jan Karol Opaliński herbu Łodzia (ur. 1642, zm. 26 marca 1695) – kasztelan poznański od 1687 roku, starosta międzyłęski i osiecki.

Syn Krzysztofa Opalińskiego i Teresy Konstancji z Czarnkowskich herbu Nałęcz (córka Adama Sędziwoja Czarnkowskiego).

Żonaty przed 1673 rokiem z Zofią Anną z Czarnkowskich (1660–1701), córką Adama Uriela Czarnkowskiego i Teresy Zaleskiej. Z kilkorga dzieci Jana Karola Opalińskiego wiek dojrzały osiągnęła jedynie Katarzyna, żona Stanisława Leszczyńskiego, późniejsza królowa Polski, księżna Lotaryngii i Baru, matka m.in. Marii, królowej Francji. Poprzez tę swą wnuczkę Jan Karol Opaliński stał się przodkiem m.in. Ludwika XVI, Ludwika XVIII i Karola X, francuskich królów z dynastii Burbonów.

Po śmierci swojego ojca w 1655 roku został właścicielem Sierakowa, gdzie m.in. gościł króla polskiego Jana Kazimierza i jego żonę Marię Ludwikę^[1].

Poseł sejmiku średzkiego na sejm 1683 roku^[2].

Zmarł 26 marca 1695 roku. Pochowany został w kościele Bernardynów w Sierakowie. W 1995 roku jego sarkofag został przeniesiony do zamku w Sierakowie.

• Włodzimierz Dworzaczek: Opaliński Jan Karol (1642-1695). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXIV. Warszawa: PAN, 1979, s. 85.