W 1856 ukończył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych ze stopniem budowniczego kl. I i swoją praktykę rozpoczął u Henryka Marconiego. W 1862 uzyskuje stopień budowniczego kl. II, w 1866 budowniczego kl. III. W trakcie praktyki zwiedził Włochy, Francję i Niemcy, studiując zabytki architektury. Projektował założenie spółdzielczych wspólnot budowlanych budujących tanie mieszkania robotnicze. Położył też duże zasługi dla piśmiennictwa technicznego.
↑Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 276. ISBN 83-88372-30-0.