Karierę sportową rozpoczął w wieku 10 lat[4], uprawiając gimnastykę w TG „Sokół” w Sopocie. Od szesnastego roku życia ćwiczył boks we Wrzeszczu w klubie Sportverein Schutzpolizei Danzig EV[1]. Gdy w 1929 r. powołano w klubie Gedania sekcję bokserską, Bianga zaczął trenować w tym klubie[3]. Startując w mistrzostwach Polski w 1930[5] i 1931 roku[6], dwukrotnie wywalczył brązowe medale w kategorii koguciej[1][4]. W 1934 roku został wicemistrzem Pomorza w wadze piórkowej, a w 1938 zdobył mistrzostwo tej kategorii[1]. Już w trakcie trwania kariery został trenerem boksu w swoim macierzystym klubie.
W swojej karierze Jan Bianga wygrał 176 walk, zremisował 12, przegrał 9[7].
Poślubił poznaną w szkole Elżbietę Colbe[4], córkę Romana Colbe, pracownika PKP, zamordowanego w Dachau, oraz Gertrud, tenisistki Gedanii. Ślub miał miejsce 2 lipca 1936 roku w kościele Chrystusa Króla w Gdańsku[1]. Na ceremonii ślubnej obecny był komisarz generalny Rzeczypospolitej w Gdańsku Kazimierz Papée[2]. Małżeństwo doczekało się dwóch córek: Janiny i Barbary[8].
Po zakończeniu wojny, wrócił nad gdańskie wybrzeże. Odbył studia na Akademii Wychowania Fizycznego oraz w Wyższej Szkole Handlu Morskiego[8]. Kontynuował pracę trenera w HKS Sopot, Ogniwie Sopot, Gwardii Gdańsk i Gedanii Gdańsk. Został bliskim współpracownikiem Feliksa Stamma[1], szkolił wielu wybitnych pięściarzy, reprezentantów Polski.
Z okazji setnej rocznicy powołania Gedanii nadano imię Jana Biangi klubowi Brzostek Top Team[8], gdańskiej organizacji bokserskiej założonej przez Macieja Brzostka w 2011 roku[10]. W uroczystości wzięła udział córka boksera Barbara Janczukowicz[8].
Grób Jana Biangi na cmentarzu katolickim w Sopocie
