Jan

Jean Pierre Renneteau
Metropolita dubniński
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1942 Bordeaux
Arcybiskup Chariupolis
Okres sprawowania	2016–2019
Metropolita dubniński
Okres sprawowania	od 2019
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Arcybiskupstwo Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej
Śluby zakonne	do 2009
Diakonat	1974
Prezbiterat	1974
Nominacja biskupia	13 lutego 2015
Chirotonia biskupia	15 marca 2015
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan, imię świeckie Jean Pierre Renneteau (ur. 13 listopada 1942 w Bordeaux^[1]) – francuski biskup prawosławny służący początkowo w jurysdykcji Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, zaś od 2019 r. w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, zwierzchnik Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej^[2].

Jest absolwentem Instytutu św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu^[3], był uczniem duchowym archimandryty Sofroniusza (Sacharowa)^[4]. W 1974 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa syrakuskiego Jerzego, po czym został skierowany jako proboszcz do francuskojęzycznej^[4], utworzonej krótko wcześniej parafii św. Katarzyny w Chambésy w Szwajcarii^[5]. Najpóźniej w 2009 otrzymał godność archimandryty^[5].

Obowiązki proboszcza wykonywał do 2015, gdy został nominowany na biskupa pomocniczego Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich z tytułem biskupa Chariupolis^[3]. Przez wiele lat prowadził również program telewizyjny „Orthodoxie” (fr. prawosławie) na kanale France 2^[4].

Jego chirotonia biskupia odbyła się 15 marca 2015 w cerkwi św. Pawła w Chambésy pod przewodnictwem metropolity szwajcarskiego Jeremiasza, któremu asystowali biskup Telmessos Hiob i biskup Lampsakos Makary^[6]. W listopadzie tego samego roku został locum tenens egzarchatu w związku z odsunięciem z urzędu jego zwierzchnika, arcybiskupa Telmessos Hioba^[7]. W kwietniu 2016 r. Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolitańskiego nadał mu godność arcybiskupią i mianował egzarchą patriarszym dla parafii rosyjskich w Europie Zachodniej^[8]. Jego intronizacja na urząd miała miejsce w tym samym roku^[9].

27 listopada 2018 r. Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolitańskiego zlikwidował Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich, co według przedstawicieli struktury stało się wbrew ich woli i bez konsultacji z nimi^[10]. Już następnego dnia stojący na czele egzarchatu arcybiskup Jan oznajmił, iż nie zamierza podporządkować się decyzji synodu i będzie nadal kierować strukturą w jej dotychczasowym kształcie^[11]. 1 września 2019 r. Patriarchat Konstantynopolitański potwierdził swoje wcześniejsze decyzje dotyczące egzarchatu, podporządkowując parafie rosyjskie metropolicie galijskiemu^[12]. 7 września w Paryżu odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie duchowieństwa i świeckich, które miało rozważyć możliwość powrotu parafii egzarchatu w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Decyzja ta zyskała poparcie większości obecnych, ale nie większość 2/3 głosów, konieczną do podejmowania takich decyzji^[13]. 14 września kierujący egzarchatem arcybiskup Jan ogłosił przejście w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego w imieniu własnym i całej podległej struktury^[14]. Tego samego dnia Święty Synod Patriarchatu Moskiewskiego przyjął tę prośbę, nadał hierarsze tytuł arcybiskupa dubnińskiego i prawo dalszej kontroli nad parafiami, które faktycznie będą chciały zmiany jurysdykcji^[15]. W październiku 2019 r. postanowieniem Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego utworzono Arcybiskupstwo Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej, w skład którego weszły placówki duszpasterskie uznające zwierzchnictwo arcybiskupa Jana^[16].

3 listopada 2019 r. hierarcha – już jako ordynariusz nowo powołanej administratury – otrzymał godność metropolity^[17].

W marcu 2022 r. metropolita Jan wezwał patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, by ten zrobił wszystko w celu przerwania agresji Rosji na Ukrainę. Publicznie nie zgodził się również z treścią kazania Cyryla, w której patriarcha usprawiedliwiał rosyjską inwazję^[18].