Jakow Nikołajewicz Lubarski (ros. Яков Николаевич Любарский, ur. 7 lipca 1929, zm. 30 listopada 2003) – rosyjski historyk, bizantynolog.

Urodził się w Kijowie. W dzieciństwie rodzina przeniosła się do Leningradu. Jego ojciec, kompozytor i dyrygent, pracował jako dyrektor muzyczny Teatru Bolszoj w Leningradzie.

W 1951 ukończył filologię klasyczną na uniwersytecie w Leningradzie. W 1964 został kandydatem nauk historycznych na podstawie pracy o Aleksjadzie, Anny Komneny jako źródle historycznym. Jego promotorem był Aleksandr Każdan. Habilitacja w 1977 na Uniwersytecie Leningradzkim.

Był tłumaczem wielu dzieł literatury bizantyńskiej m.in. Michała Psellosa, Anny Komneny.

• Biogram na stronie religiocivilis.ru