Jajkatekara

Jajkatekara, jajkatekar (jap. ヤイカテカラ yaikatekara)[1] – gatunek literacki wywodzący się z tradycji ajnuskiej. Pieśń miłosna, wykonywana zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety[2]. Szczególną popularnością cieszyła się wśród młodych dziewcząt. Przeważnie wykonywano je w samotności[3].

B. Piłsudski i I. Kubodera[4] zaliczyli jajkatekara do liryki.

Przypisy

  1. ↑ zapis fonetyczny w języku japońskim
  2. ↑ KORZENIE MUZYKI INDOEUROPEJSKIEJ: AJNOWIE. Most.org.pl. [dostęp 2010-11-19]. (pol.).
  3. ↑ Ustna tradycja Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis(red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 109. ISBN 83-207-0460-X.
  4. ↑ Ustna tradycja Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis(red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 116. ISBN 83-207-0460-X.