Jacopo Zabarella (ur. 5 września 1533, zm. 15 października 1589 w Padwie) – włoski filozof renesansowy, logik, przedstawiciel arystotelizmu, kontynuator Pomponazziego^[1].

Urodził się w rodzinie szlacheckiej, kształcił się na Uniwersytecie w Padwie, gdzie uzyskał doktorat w 1553 roku. Jego nauczycielami byli: Francesco Robortello w kierunku nauk humanistycznych, Bernardino Tomitano – w kierunku logiki, Marcantonio Genua z dziedziny fizyki i metafizyki, Pietro Catena z zakresu matematyki^[2] .

Pierwszym opublikowanym dziełem była Opera Logica (Wenecja 1578) – dzieło, które dedykowane zostało królowi Stefanowi Batoremu.

• Opera Logica (1578)
• Tabula logicae (1580)
• In duos Aristotelis libros Posteriores Analyticos comentarii (1582)
• De doctrinae ordine apologia (1584)
• De rebus naturalibus libri XXX (1590).
• In libros Aristotelis Physicorum commentarii (1601)
• In tres libros Aristotelis De anima commentarii (1605)

w języku polskim

• Aleksandrynizm. Pomponazzi i Zabarella. W: Historia filozofii. Pod redakcją G. F. Aleksandrowa, B. E. Bychowskiego, M.B. Mitina, Pawła Judina. Tłum. z rosyjskiego Aleksander Neyman, Roman Korab-Żebryk, Bogdan Kupis. T. 2: Filozofia XV-XVIII w. Warszawa: Książka i Wiedza, 1961, s. 33–35. (pol.).

w języku angielskim

• HeikkiH. Mikkeli HeikkiH., Giacomo Zabarella, Edward N.E.N. Zalta (red.), [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, Winter 2017 Edition, Metaphysics Research Lab, Stanford University, 12 października 2012, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-21]  (ang.).???

• Jacopo Zabarella, Opera logica w bibliotece Polona