Język bhili

भीली (bhili)
Obszar

Indie (Madhya Pradesh, Radżastan, Gudźarat)

Liczba mówiących

ok. 3,3 mln (cała grupa bhil 10 mln (2011))

Pismo/alfabet

dewanagari, gudżarati

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-2 inc
ISO 639-3 bhb
IETF bhb
Glottolog bhil1251
Ethnologue bhb
WALS bhi
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bhili – język indoaryjski używany w indyjskich stanach Madhya Pradesh, Gudżarat i Radżastan. Według danych z 2011 r. posługuje się nim blisko 3,3 mln ludzi[1].

Grupa blisko spokrewnionych języków plemiennych jest określana nazwą „bhil”; liczy ona w sumie nieco ponad 10 mln użytkowników[1]. Języki te są blisko spokrewnione z językami gudźarati i radżastani.

Zapisywany jest pismem dewanagari lub pismem gudżarati[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bhili, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

Bibliografia

  • Anantrao Bodhankar, Bhillori (Bhilli)-English Dictionary, Pune: Tribal Research & Training Institute, 2002 (ang.).
  • L. Jungblut, A Short Bhili Grammar of Jhabua State and Adjoining Territories, S.l: s.n, 1937 (ang.).
  • Charles S. Thompson, Rudiments of the Bhili Language, Ahmedabad: United Printing Press, 1895 (ang.).

Linki zewnętrzne

Języki indoirańskie
indoaryjskie
irańskie