Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika[6]. W wojnie 1919–1920 porucznik 1 pułku artylerii górskiej. Rozkazem L. 1591/I.20 Dowództwa 2 Armii „otrzymał wstążkę do orderu «Virtuti Militari» i krzyż nr 239”[7].
Po zakończeniu działań wojennych został formalnie przeniesiony do rezerwy, pozostawiony w służbie czynnej i odkomenderowany na studia, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pułk artylerii górskiej w Nowym Sączu[8]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 606. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[9].
Ukończył studia na Wydziale Architektonicznym Politechniki Lwowskiej. 15 grudnia 1922 złożył egzamin dylomowy z ogólnym wynikiem bardzo dobrym i otrzymał stopień inżyniera architekta[10][11]. 23 sierpnia 1924 został przemianowany z dniem 1 lipca 1924 na oficera zawodowego w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1919 i 22. lokatą w korpusie oficerów artylerii[12][13].
18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 38. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[14]. W kwietniu tego roku został przeniesiony z 5 Okręgowego Szefostwa Budownictwa w Krakowie do Komisji Nadzoru Technicznego przy Departamencie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych z równoczesnym wyznaczeniem na stanowisko kierownika robót przy budowie lotniska w Krakowie[15][16]. W kwietniu 1933 został przeniesiony z Szefostwa Budownictwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie do Departamentu Budownictwa MSWojsk. w Warszawie[17].
Na stopień podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[18]. W marcu 1939 pełnił służbę w Inspektoracie Obrony Powietrznej Państwa GISZ na stanowisku kierownika referatu w wydziale ogólno-organizacyjnym[19].
