Pochodził z patriotycznego rodu szlacheckiego. Przed wybuchem powstania brał czynny udział w konspiracji, politycznych manifestacjach. Od 1862 roku był związany z Komitetem Centralnym Narodowym. Podczas powstania styczniowego był członkiem Rządu Narodowego (tzw. wrześniowego). Po upadku powstania przebywał na emigracji w Paryżu i Dreźnie. Od 1868 roku mieszkał w Krakowie[1].
Debiutował artykułami publicystycznymi w roku 1861 na łamach prasy warszawskiej. Współpracował wtedy szczególnie z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Gazetą Warszawską”. Początkowo pisał o poezji romantycznej, którą wysoko cenił (zwłaszcza twórczość Juliusza Słowackiego). Pisał do „Kraju”, „Sobótki” i „Tygodnika Wielkopolskiego”. W latach 1869–1871 w „Dzienniku Poznańskim” ukazywały się jego korespondencje z Krakowa O tym i o owym, które były polemikami z galicyjskimi konserwatystami i demokratami[1].
Chorował na gruźlicę. W roku 1871 udał się do Włoch w celu leczenia. Zmarł w wieku 33 lat, 5 lipca 1872 roku w czasie podróży powrotnej do ojczyzny. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].