Izostrukturalność (izotypia) – występowanie substancji o różnym składzie chemicznym w strukturze krystalicznej tego samego typu; jest to izomorfizm w szerokim tego słowa znaczeniu.

Jest to też określenie podobieństwa struktur należących do tej samej grupy przestrzennej i wykazujących takie samo geometryczne rozmieszczenie elementów:

• równoległościany elementarne tych kryształów wykazują taką samą symetrię i zbliżone stosunki jednostek osiowych
• struktura chemiczna tych substancji wykazuje duże podobieństwo, ma tę samą liczbę atomów
• występują w nich podobne stosunki promieni jonów, ich położenie w przestrzeni jest analogiczne.

Przykładem izotypii mogą być np. węglany, które krystalizują w trygonalnym układzie krystalograficznym w postaci romboedrów. Poza tym minerały te wykazują podobny rodzaj łupliwości.

Przykłady izostrukturalnych węglanów:

• kalcyt – CaCO₃
• syderyt – FeCO₃
• smithsonit – ZnCO₃.

Niektóre substancje wykazujące izostrukturalność mogą tworzyć roztwory stałe co jest nazywane izomorfizmem.

Substancje izostrukturalne mogą być zupełnie różne pod względem chemicznym i fizycznym np.: sól kamienna (chlorek sodu) - NaCl, galena (siarczek ołowiu(II)) – PbS i peryklaz (tlenek magnezu) – MgO; nie tworzą ze sobą roztworów stałych, ale są izostrukturalne.

• właściwości fizyczne i chemiczne minerałów
• pseudomorfoza
• polimorfizm
• paramorfoza
• parageneza
• idiomorfizm
• izomorfizm.