Izabella Nowak (w publikacjach także: Izabella Nowakowa) – polska filozof, dr hab., profesor zwyczajny Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].
Życiorys
Uzyskała stopień doktora habilitowanego, a 17 kwietnia 1992 została zatrudniona na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].
Jest recenzentem jednej pracy doktorskiej pt. Zagadnienie ograniczeń racjonalnego modelu działań ludzkich. Próba ujęcia działania nawykowo-racjonalnego opublikowanej 26 października 2009 oraz promotorem pracy doktorskiej pt. Paradygmat kognitywistyczny Szkoły w Groningen. Próba parafrazy w terminach idealizacyjnej Koncepcji Nauki opublikowanej 7 czerwca 1999[1].
Zaliczana jest do poznańskiej szkoły metodologicznej. Była żoną Leszka Nowaka. W swoich pracach rozwijała jego idealizacyjną koncepcję nauki. W ostatnich latach jego życia zajmowała się również redakcją i przygotowaniem do druku jego prac z metafizyki unitarnej[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Prof. Izabela Nowak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-03-10] .
- ↑ Jerzy Brzeziński, Andrzej Klawiter, Krzysztof Łastowski. Wspomnienie o Leszku Nowaku. „Nauka”. 4, s. 32, 2009. ISSN 1231-8515.
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
