|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Inowo
|
Inowo (biał. Інава; ros. Иново) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Ciecierki.
Historia
W czasach zaborów dobra w gminie Jody, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała Ignacego Rudominy[1]
W latach 1921–1945 kolonia i folwark leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Jody.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały:
- kolonia – 102 osoby, 99 było wyznania rzymskokatolickiego a 3 prawosławnego. Jednocześnie 20 mieszkańców zadeklarowało polską a 82 białoruską przynależność narodową. Było tu 20 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 22 domach zamieszkiwało 86 osób[3].
- folwark – 24 osoby, 99 było wyznania rzymskokatolickiego a 3 prawosławnego. Jednocześnie 20 mieszkańców zadeklarowało polską a 82 białoruską przynależność narodową. Były tu 3 budyni mieszkalne[2]. W 1931 w 2 domach zamieszkiwało 15 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Ikaźni. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jodach[4].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[7].
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.
Uwagi
Przypisy
- ↑ Inowo, dobra, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 293 .
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 52 .
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 7 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 560 .
- ↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
- ↑ okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ PiotrP. Eberhardt PiotrP., Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100 .
Linki zewnętrzne
Inowo, dobra, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 293 .
