Indukcja prawnicza – polega na wywiedzeniu obowiązywania jakiejś normy prawnej z obowiązywania norm prawnych, które można uznać za jej egzemplifikację. Innymi słowy normy te można uznać za stanowiące przypadki (przykłady) potwierdzające (unaoczniające) działanie normy z nich wyprowadzanej a ich obowiązywanie mogłoby zostać z treści tej normy w sposób logiczny lub quasi-logiczny wywnioskowane[1].
Indukcja prawnicza służy przede wszystkim do budowania zasad prawnych nie będących wprost (explicite) wyrażonymi w przepisach prawa. Dzięki też temu te mogą znaleźć zastosowanie w stanach faktycznych, jakie nie są unormowane normami prawnymi obowiązującymi bezpośrednio[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 232-233.
- ↑ M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 233.
Bibliografia
- Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.