Ildikó Szabó (ur. 24 listopada 1951 w Budapeszcie) – węgierska reżyserka, aktorka i kostiumografka. We wczesnych filmach występowała jako Gabriella Szabó.

Wcześnie została sierotą. Jej starszy brat przesiedział w więzieniu siedem lat po procesie pokazowym, a następnie z fałszywym paszportem uciekł za granicę. Pozbawiona majątku i wegetująca w ich domu, jako pomocniczka dozorcy pani Szepessyné, wprowadziła ją w świat literatury. W latach 1967–1972 zagrała w 30 różnych węgierskich filmach w rolach głównych i drugoplanowych (np.: Szeressétek Odor Emiliát!, „Sárika, drágám”, „Régi idők focija” (Futbol dawnych czasów), „Bohóc a falon”, „Hangyaboly”…). W siedmiu filmach uczestniczyła jako kostiumografka. Od 1992 r. posiadając uprawnienia, pracowała jako damska krawcowa^[1] i wtedy też zaczęła pracę nad filmem Dziecięce morderstwa, który zdobył nagrodę FIPRESCI w sekcji "Quinzaine des Réalisateurs" na 46. MFF w Cannes^[2].

W 1982 r. ukończyła studia na Uniwersytecie Sztuk Teatralnych i Filmowych w Budapeszcie jako reżyserka transmisji u Ádáma Horvátha. Nakręciła tam filmy „Ilyen ez a szeláví”, „A Császár üzenete”, „Az én Kishercegem”. Od 1983 r. pracowała w studiu Béli Balázsa^[1]. Sama pisze scenariusze do swoich filmów. Nakręciła tam film dokumentalny „Kísérleti Színház” (1983), dwa filmy krótkometrażowe: „In flagranti” (1983) i „A másik oldal”(1985). Z tym ostatnim wygrywała międzynarodowe festiwale^[3][4].

Jej fabularny debiut, Hótreál (1988), powstał w Hunnia Stúdió. Drugi film, Dziecięce morderstwa (1993), powstał w koprodukcji MIT, Hétfői Műhely, FIFI i Tag/ Traum. Prezentowany był poza Węgrami, a na 46. MFF w Cannes uzyskał nagrodę FIPRESCI. Trzeci jej film pt. Csajok (1996) był koprodukcją MMA, Hétfői Műhely, Dragon Ciné, MTM i Mafilmu. Uważany był za film fabularny, ale w rzeczywistości był to świetny dokument o kobietach, mężczyznach i rozwodach. Historyczna trylogia Chacho Rom, obejmująca jedno stulecie i trzy pokolenia, została ukończona w 2002 r. po dwóch latach kręcenia (Laurinfilm, MMA, MTV, ORTT, Nemzeti Kulturális Alap, Történelmi Filmalapítvány, ZDF, ARTE, Eurimages). W wyniku sporów prawnych nie powstała kopia przeznaczona do rozpowszechniania. Dopiero w 2007 r. odbyła się premiera telewizyjna^[1].

Wybrane filmy:

• 1965 – Utolsó mozi
• 1967 – Bohóc a falon
• 1967 – Mihályka, szippants!
• 1967 – Téli sport
• 1969 – Szeressétek Odor Emiliát!
• 1971 – Hangyaboly
• 1971 – Sárika drágám
• 1971 – Végre, hétfő!
• 1972 – A magyar ugaron
• 1972 – Romantika
• 1973 – Régi idők focija (Futbol dawnych czasów)
• 1974 – Jelbeszéd
• 1976 – Kilenc hónap
• 1977 – Baleset
• 1978 – Olyan, mint otthon^[5]

• 1987. HÓTREÁL / Hunnia Stúdió
• 1993. GYEREKGYILKOSSÁGOK (Dziecięce morderstwa) / Magic Media, Tag Traum, Hétfői Műhely, Társulás Alapítvány
• 1996. CSAJOK / Hétfői Műhely, Theiss Khlane
• 2001. CHACHO ROM /Laurinfilm, Joel Forges, Daniel Zuta^[5]

Siedem filmów w latach 1975–1981 w reżyserii Jánosa Dömölkyego, Márty Mészáros, Pétera Vajdy, Pétera Fábriego i Jánosa^[1].

• 1980. A Császár üzenete
• 1981. Kis hercegem
• 1982. In flagranti
• 1984. Kísérleti színház
• 1985. A Másik Oldal
• 2006. Térzet^[5]

• Anaconda
• BB üdítő sorozat
• Tri-es-zin fogyasztótabletta^[5]

• 1990. Első szabad május elseje
• 1990. Kirakatok
• 1990. Cigányprímás^[5]

• 1986. Tampere główna nagroda: za film „Másik oldal”^[6]

Za „Gyermekgyilkosságok” otrzymała następujące nagrody:

• 1993. 46. MFF w Cannes – nagroda FIPRESCI
• 1993. zgłoszenie do Europejskiej Nagrody Filmowej
• 1993. Magyar Játékfilmszemle Fődíja Główna nagroda na Węgierskim Przeglądzie Filmów Fabularnych, nagroda dla najlepszego scenarzysty, nagroda dla najlepszego reżysera, nagroda dla najlepszego aktora
• 1993. Gene Moskowitz Díj
• 1993. Cattolica – nagroda specjalna
• 1993. Łagów – II. nagroda
• 1993. Stockholm – nagroda dla najlepszego operatora, Tamása Sasa
• 1993. Genewa – najlepszy aktor – dyplom uznania dla Barnabása Tótha
• 1994. Csaba von Ferenczy Alapítvány – nagroda rady powierniczej fundacji
• 1994. Cottbus – Grand Prix – Ostdeutscher Rundfunk „Brandenburg”
• 1994. Frankfurt nad Menem – Lucas Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza – nagroda za najlepszy film

Za film „Csajok” dostała poniższe nagrody:

• 1996. Magyar Filmszemle, nagroda dla najlepszej postaci kobiecej – Enikő Eszenyi
• 1996. Magyar Filmszemle, nagroda dla najlepszej postaci męskiej – Antal Cserna
• 1997. Budapest – Magyar Filmkritikusok Díja, (Nagroda Węgierskich Krytyków Filmowych) - nagroda dla najlepszej postaci kobiecej – Enikő Eszenyi^[6]

Zaproszenia na festiwale:

IN FLAGRANTI:

• 1986. Bilbao
• 1989. Kolonia^[6]

A MÁSIK OLDAL:

• 1987. Oberhausen- konkurs
• 1988. Tampere – konkurs
• 1988. Grimstadt
• 1988. Berlin
• 1999. Helsinki^[6]

HÓTREÁL:

• 1996. Berlin
• 1996. Locarno – konkurs
• 1997. Alexandria^[6]

GYEREKGYILKOSSÁGOK:

• 1993. Cannes - sekcja "Quinzaine des Réalisateurs". Cattolica - konkurs. Giffoni- konkurs. San Francisco - konkurs. Santa Barbara - konkurs. Saloniki. Toronto - konkurs. Chicago - konkurs. Montreal - konkurs. Rzym, New York, Monachium, Jerozolima, New Delhi, Kolonia, Cottbus, Moskwa
• 1994. Calcutta, Triest, Jałta, Rotterdam, Puerto Rico- konkurs, Portland, Dublim, Kopenhaga, Berno, Créteil- konkurs, New York, Hong-Kong- konkurs, Stambuł, İzmir, Waszyngton-konkurs, Rivertown- konkurs, Seattle, Florida- konkurs, Wellington- konkurs, Cambridge, Auckland, Warna, San Sebastian, Lizbona, Ryga
• 1995. Boston, Monachium, Perugia, Bratysława, Reggio Emilia, Petersburg, Wenecja
• 1996. Belgrad- Węgierski Tydzień Filmowy
• 1997. Moskwa, Alexandria, Chicago, Cleveland, Zagrzeb
• 1998. New York, Warszawa, Strasbourg, Kair
• 1999. Wiedeń
• 2000–2001. Paryż, Ottawa, Montreal, Bukareszt^[6]

CSAJOK:

• 1996. Magyar Filmszemle, Filmfestspiele Berlin- konkurs, Soczi, Stambuł, Łagów, Montreal, Warna, Umea, Los Angeles, Dublin
• 1997. Praga, San José
• 1998. Warszawa
• 1999. Bukareszt, Kolonia
• 2000.^[6]

CHACHO ROM:

• 2001. Magyar Filmszemle^[6]