Iksora szkarłatna (Ixora coccinea L.) – gatunek rośliny z rodziny marzanowatych (Rubiaceae). Pochodzi z Indii, jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna[4]. Nazwa polska jest spolszczeniem i tłumaczeniem nazwy łacińskiej[5].
Morfologia
Pokrój
W swojej ojczyźnie jest to niewielkie drzewo lub krzew o wzniesionych i rozgałęzionych pędach tworzących szeroką koronę. Zazwyczaj szerokość korony jest większa od wysokości: roślina osiąga wysokość do 1 m i szerokość do 1,5 m[6]
Zebrane w 15–50 kwiatowy baldach o średnicy do 13 cm. Pojedynczy kwiat ma postać długiej rurki zakończonej 4 płatkami. Typowa, dziko rosnąca forma ma kwiaty czerwonopomarańczowe lub czerwone, ale w uprawie istnieją również kultywary o kwiatach koloru żółtego, łososiowego lub różowego[5].
Czarny, podobny do wiśni pestkowiec o długości 11–12 mm[6].
Zastosowanie
Roślina ta jest powszechnie uprawiana w krajach azjatyckich o klimacie tropikalnym jako roślina ogrodowa (strefy mrozoodporności 11–12)[6]. Ze względu na klimat w Polsce może być uprawiana tylko w szklarniach lub w pomieszczeniach jako roślina pokojowa i nie osiąga takich rozmiarów, jak w swoich naturalnych warunkach. W naturalnych warunkach kwitnie cały czas, w Polsce uprawiana w pomieszczeniach zakwita tylko w lecie[5].
Jej kwiatostany przez wyznawców hinduizmu są często ofiarowywane bóstwu Śiwa. Sama nazwa łacińska Ixora pochodzi od sanskryckiego słowa Iśwara, będącym określeniem tego boga[5].
Roślina w Polsce trudna do uprawy. Aby dobrze się rozwijała i zakwitała, muszą być spełnione ściśle określone wymagania co do ilości światła, rodzaju, kwasowości i wilgotności podłoża oraz temperatury[5].
Światło
Wymaga bardzo dużo słońca, którego w pomieszczeniach jest dla niej zbyt mało. Trzymana cały czas w pomieszczeniach rośnie słabo i nie zakwita. W związku z tym od późnej wiosny przez całe lato należy roślinę trzymać na zewnątrz pomieszczeń, w dobrze oświetlonym miejscu[5].
Podłoże
Najlepiej rośnie na próchnicznym, żyznym i lekko kwaśnym podłożu, a przy tym jest bardzo wrażliwa na zmianę pH. Podlewanie wodą wodociągową, która zazwyczaj zawiera wiele soli wapnia, powoduje zmianę odczynu gleby i dlatego należy podlewać wodą lekko zakwaszoną, deszczówką lub przynajmniej wodą dobrze odstaną[5].
Wilgotność
Wymaga również stałej wilgotności podłoża, a równocześnie nadmiar wody w glebie powoduje gnicie korzeni. Aby zapewnić jej wymaganą wilgotność doniczka powinna mieć drenaż, a ziemię w doniczce należy zmieszać z korą[5].
Nawożenie
Roślina wymaga nawożenia, jednak powinny to być nawozy zawierające jak najmniej wapnia[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcGeoffreyG.BurnieGeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC271991134.
