Ikona Matki Bożej Łaskawej (łac. Gratia Sanctae Mariae - Łaska Świętej Maryi) – cudowny obraz Bogurodzicy, od wieków czczony w Krzeszowie, datowana na I połowę XIII w.
Charakterystyka
Ikona jest umieszczona w głównym ołtarzu bazyliki w Krzeszowie. Zaginęła w czasie wojen husyckich w XV w., została jednak odnaleziona w poł. XVII w. i wówczas z wielką siłą odrodził się jej kult.
Krzeszowska ikona jest najstarszym, bo pochodzący z I połowy XIII wieku, wizerunkiem Matki Boskiej na ziemiach Polski[1], i jednym z pięciu najstarszych w Europie. Nosi wyraźne cechy sztuki bizantyjskiej. Wedle legendy została przeniesiona do Krzeszowa z Rimini.
Napisana na desce o wymiarach 60 na 37 cm, przedstawia Maryję z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, które zwrócone jest twarzą do Matki. W dłoni trzyma Ono pergamin Bożej tajemnicy. Głowę i ramiona Bogarodzicy okrywa pofałdowana chusta w kolorze czerwonym.
Adam Maksymowicz, Krzeszowska ikona Matki Bożej Łaskawej, w: Niedziela legnicka, 2013, nr 4, s. VII.
Przypisy
↑Ivo Kořán, Madonny obrończynie czeskich klasztorów a słynący łaskami obraz Panny Marii w Krzeszowie,[w:] H. Dziurla i K. Bobowski, Krzeszów uświęcony łaską, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1997 r., s. 24 - 25. ISBN 83-229-1275-7