Ihor Moskwyczow

Ihor Moskwyczow
Ігор Москвичов
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ihor Jewhenowycz Moskwyczow

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1971
Marjinka

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1996 Kapitał Krasnohoriwka 51 (0)
1996 Wuhłyk Makiejewka 0 (0)
1996–1998 MFK Łokomotyw Odessa 48 (63)
1998–1999 Winner Ford Uniwersytet Zaporoże 25 (52)
1999–2001 Zaporiżkoks Zaporoże 71 (105)
2001–2009 MFK Szachtar Donieck 199 (196)
2013–2014 Buran-Resurs Donieck 5 (1)
W sumie: 399 (417)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
199?–200?  Ukraina ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010–2011 MFK Szachtar Donieck
2011 Prodexim Chersoń
2012 UTAS Donieck
2013–2014 Sapfir Donieck
2014–2017 Prodexim Chersoń
2017–2018 Prodexim Chersoń (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ihor Jewhenowycz Moskwyczow, ukr. Ігор Євгенович Москвичов (ur. 6 listopada 1971 w Marjince, w obwodzie donieckim) – ukraiński futsalista, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Wychowanek trenerów Wołodymyra Krawcowa i Iwana Owczarenki. Najpierw grał w piłkę nożną w mistrzostwach obwodu donieckiego w amatorskich zespołach kopalni Czeluskincew i Petrowska. Do zmiany dyscypliny na futsal przekonał go Jurij Awakian. W 1993 rozpoczął karierę zawodową w składzie Kapitału Krasnohoriwka. W maju 1996 rozegrał 3 mecze Pucharu Ukrainy w drużynie Wuhłyk Makiejewka. Latem 1996 zmienił klub na MFK Łokomotyw Odessa. W sezonie 1998/99 bronił barw klubu Winner Ford Uniwersytet Zaporoże, a potem przeniósł się do Zaporiżkoksu Zaporoże. Latem 2001 został zaproszony do MFK Szachtar Donieck, w którym zakończył karierę piłkarza w 2009 roku[1]. Potem jeszcze w sezonie 2013/14 wychodził na boisko w składzie drugoligowej drużyny Buran-Resurs Donieck.

Wieloletni kapitan reprezentacji Ukrainy, za którą grał ponad 10 lat - dwukrotny wicemistrz Europy, uczestnik Mistrzostw Świata 1996 (4. miejsce).

Kariera trenerska

W 2010 rozpoczął karierę szkoleniowca. Najpierw trenował rodzimy MFK Szachtar Donieck. W 2011 stał na czele Prodeximu Chersoń. W latach 2012–2014 prowadził donieckie kluby UTAS i Sapfir. Jesienią 2014 został ponownie mianowany na stanowisko głównego trenera Prodeximu Chersoń[2], którym kierował do 17 grudnia 2017[3]. Potem do końca 2018 pracował w klubie na stanowisku asystenta trenera.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

reprezentacja Ukrainy
MFK Łokomotyw Odessa
Winner Ford Uniwersytet Zaporoże
  • wicemistrz Ukrainy: 1998/99
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 1998/99
Zaporiżkoks Zaporoże
  • wicemistrz Ukrainy: 1999/00
  • finalista Pucharu Ukrainy: 1999/00
MFK Szachtar Donieck
  • mistrz Ukrainy: 2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2007/08
  • wicemistrz Ukrainy: 2002/03, 2008/09
  • brązowy medalista mistrzostw Ukrainy: 2006/07
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 2002/03, 2003/04, 2005/06
  • finalista Pucharu Ukrainy: 2004/05
  • zdobywca Superpucharu Ukrainy: 2005, 2006, 2008

Sukcesy trenerskie

Prodeximu Chersoń
  • mistrz Ukrainy: 2016/17
  • brązowy medalista mistrzostw Ukrainy: 2015/16
  • finalista Superpucharu Ukrainy: 2017

Sukcesy indywidualne

  • najlepszy futsalista mistrzostw Ukrainy: 1998/99, 2003/04
  • najlepszy napastnik mistrzostw Ukrainy: 1996/97, 1997/98
  • król strzelców mistrzostw Ukrainy: 1994/95 (60 goli), 1998/99 (52 gole), 2000/01 (34 goli), 2001/02 (45 goli), 2002/03 (41 gol), 2003/04 (36 goli)
  • na liście 15 najlepszych futsalistów Ukrainy: 1996/97, 2002/03, 2004/05
  • na liście 18 najlepszych futsalistów Ukrainy: 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01
  • najlepszy król strzelców mistrzostw Ukrainy
  • najlepszy król strzelców Pucharu Ukrainy
  • najlepszy ukraiński król strzelców w pucharach europejskich
  • najlepszy trener mistrzostw Ukrainy: 2016/17
  • członek Klubu Ołeksandra Jacenka: 733 goli (1. miejsce)

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia