Ihar Mirankou (ur. 1969 w Swietłahorsku, zm. 19 czerwca 1996 w Mińsku) – białoruski seryjny morderca oraz pedofil zwany Swietłahorskim koszmarem, który w latach 1990–1993 zgwałcił i zamordował w Swietłahorsku sześciu chłopców[1].
Życiorys
Mirankou urodził się w 1969 roku w Swietłahorsku. Po ukończeniu szkoły, zaciągnął się do wojska. Został skierowany do służby we Flocie Północnej. Podczas służby miał zacząć przejawiać skłonności homoseksualne i napastował seksualnie innych żołnierzy. Mirankou zwierzył się nielicznym, że gdy był w wojsku, został zgwałcony przez innych żołnierzy, czego nigdy nie potwierdzono.
Zaginięcia chłopców
Na początku lat 90. XX wieku w Swietłahorsku doszło do serii zaginięć chłopców. Pierwsze dwa zaginięcia miały miejsce w 1990 i 1991 roku i przeszły bez większego rozgłosu. Panika wybuchła, gdy w 1993 roku, w przeciągu kilku miesięcy zaginęło czterech chłopców. Mieszkańcy miasta protestowali pod gmachem komitetu wykonawczego i domagali się zdecydowanych działań ze strony milicji. Powołano patrole obywatelskie, które miały zwracać szczególną uwagę na dzieci. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych skierowało do Swietłahorska dodatkowych śledczych, mających wyjaśnić zaginięcia. Jedna z teorii mówiła, że chłopców porwano w celu pozyskania organów do przeszczepu.
W październiku 1993 roku grzybiarz odnalazł szkielet dziecka, ukryty głęboko w lesie. Szczątki należały do Siarhieja Kuranienki, który zaginął pół roku wcześniej. W grudniu 1993 roku myśliwi znaleźli zwłoki Anatola Radkou. Patolog badający jego zwłoki stwierdził, że chłopiec został zgwałcony. Po odnalezieniu zwłok Radkou, śledczy uznali, że wszyscy zaginieni chłopcy nie żyją, a za ich śmierć odpowiada pedofil-seryjny morderca[2].
Aresztowanie
Po odnalezieniu zwłok dwóch chłopców, na milicję zgłosił się nastolatek, który w 1990 roku został zgwałcony przez motocyklistę, który zaoferował mu podwiezienie. Napastnik powiedział ofierze, że go zabije, jednak ta ubłagała oprawce, by tego nie robił. Oprawca ubrany był w strój wojskowy oraz poruszał się motorem marki Jawa. Sprawy od razu powiązano z zaginionymi, gdyż świadek widział jak jeden z zamordowanych chłopców jechał na motorze z niezidentyfikowanym mężczyzną. Wtedy na podejrzanego wytypowano Mirankou, który był żołnierzem i posiadał Jawę. Mężczyznę aresztowano w kwietniu 1994 roku. Okazało się, że od 1991 roku odbywał karę więzienia za wyłudzenie odszkodowania, a wszyscy zaginieni w 1993 roku, zaginęli, gdy Mirankou był na więziennej przepustce. Mirankou przyznał się do morderstw i opisał, jak zwabiał chłopców, by wsiedli na jego motor, następnie wywoził ich głęboko do lasu, gdzie ich gwałcił i mordował. Wskazał miejsce ukrycia zwłok pozostałych ofiar. Mirankou nie okazał skruchy i przyznał, że mordowałby dalej, gdyby go wypuszczono na wolność. Sąd skazał Mirankou na karę śmierci, którą wykonano 19 czerwca 1996 roku w Mińsku.
Ofiary Mirankou
Lp. |
Ofiara |
Wiek |
Data
|
1. |
Alaksandr Ahiejenko |
13 |
2 czerwca 1990
|
2. |
Witalij Jefimau |
10 |
16 kwietnia 1991
|
3. |
Siarhiej Kuranienko |
9 |
20 marca 1993
|
4. |
Wiktar Golikou |
13 |
30 marca 1993
|
5. |
Anatol Radkou |
13 |
3 lipca 1993
|
6. |
Wasil Nosau |
9 |
27 lipca 1993
|
Przypisy