Brama wjazdowa i przyszły czterogwiazdkowy hotel
Jeden z odrestaurowanych budynków
Ignacy (Izaak) Poznański (ur. 22 marca 1852 w Warszawie [1] , zm. 15 października 1908 w Paryżu ) – przemysłowiec , najstarszy syn Izraela Poznańskiego i Leonii Hertz [2] . Jego żoną była Bela Tykociner (1855-1908[3] ), z którą miał trójkę dzieci: Maurycego Ignacego , Alfreda oraz Felicję Romanę [4] [5] .
Ignacy otrzymał wykształcenie domowe , a także ukończył niemieckie gimnazjum realne w Łodzi.
Działalność
Działalność biznesowa
Po śmierci ojca w 1900 roku, objął stanowisko dyrektora generalnego zakładów – Towarzystwa Akcyjnego Wyrobów Bawełnianych I.K. Poznańskiego [2] . Poza stanowiskiem w rodzinnej firmie, posiadał także wiele udziałów w innych przedsiębiorstwa i instytucjach. Był m.in. akcjonariuszem i członkiem rady nadzorczej Banku Dyskontowego w Warszawie oraz należał do władz Towarzystwa Kredytowego Miejskiego w Łodzi i Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu . Właściciel dóbr Wyczerpy Dolne pod Częstochową.
W czasie rewolucji 1905 wspierał postulaty powołania samorządu miejskiego w Królestwie Polskim . W 1906 natomiast w rodzinnych zakładach przy ul. Ogrodowej doszło do buntu robotników. Ignacy Poznański nie zamierzał pertraktować ze zbuntowanymi pracownikami i 22 listopada dokonał lokautu , po czym wyjechał z rodziną do Berlina. W czasie rozmów z przedstawicielami robotników nie osiągnięto porozumienia, ale władze carskie z czasem zaostrzyły przepisy dot. zatrudnienia. Przerwa w produkcji trwała do wiosny 1907[6] .
Działalność filantropijna
Był współtwórcą Łódzkiego Towarzystwa Muzycznego , prezesem Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności oraz Towarzystwa „Linat ha-Cedek”. Był członkiem zarządu Towarzystwa „Talmud Tora”, a także kuratorem Szpitala im. I. i L. Poznańskich (dzisiaj Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Uniwersytecki Szpital Kliniczny nr 3 im. dr Seweryna Sterlinga ).
W latach 80. XIX w. zadeklarował, razem z Konstadtem , Rosenblattem, Silbersteinem i innymi przemysłowcami , 12 tysięcy rubli na otwarcie szkoły rzemiosł przy Towarzystwie Oświatowym „Talmund Tora” [7] .
Przypisy
↑ Joanna J. Podolska Joanna J. , Spacerownik – Łódź żydowska , Biblioteka Gazety Wyborczej, Łódź: Agora , 2009, s. 93, ISBN 978-83-7552-752-0 [dostęp 2024-08-21] (pol. ) .
↑ a b Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie . Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 59. ISBN 83-87522-23-6 .
↑ Joanna J. Podolska Joanna J. , Spacerownik – Łódź żydowska , Biblioteka Gazety Wyborczej, Łódź: Agora , 2009, s. 91, ISBN 978-83-7552-752-0 [dostęp 2024-08-21] (pol. ) .
↑ Żydowski Instytut Historyczny [online], 4 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-04] .
↑ Ignacy Poznański | WikiTree: The FREE Family Tree [online], 5 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-05] .
↑ Poznańscy , [w:] Marcin Jakub M.J. Szymański Marcin Jakub M.J. , Błażej B. Torański Błażej B. , Fabrykanci. Burzliwe dzieje rodów łódzkich przemysłowców , Warszawa: Zona Zero, 28 października 2016, s. 106, ISBN 978-83-935847-8-9 .
↑ Leszek L. Skrzydło Leszek L. , Rody fabrykanckie. Cz. 2 , Łódź: Oficyna Bibliofilów , 2000, s. 102, ISBN 978-83-87522-38-4 [dostęp 2024-08-21] (pol. ) .
Linki zewnętrzne