Ignace-Michel-Louis-Antoine d’Irumberry de Salaberry (ur. 4 lipca 1752, zm. 22 marca 1828) – syn Michela de Salaberry’ego, pierwszy członek rodziny, który zdołał na stałe osadzić się w Kanadzie. Pozostał tam, gdy jego rodzice zdecydowali się powrócić do Francji i jako dorosły został członkiem szlachty Dolnej Kanady. Był ojcem Charlesa de Salaberry’ego.

Salaberry zawarł przyjaźń z Edwardem Augustem Hanowerskim, synem Jerzego III Hanowerskiego, która przyniosła zarówno jemu jak i jego rodzinie znaczne korzyści.

W 1792 roku wziął udział w pierwszych wyborach do Zgromadzenia Ustawodawczego Dolnej Kanady i wygrał je w dwóch okręgach. Zdecydował się reprezentować dystrykt Dorchester, w którym drugim zwycięskim kandydatem był Gabriel-Elzéar Tascherea.

Jego pozycja i królewski patronaż dały mu wiele możliwości rozwoju, włączając nominację do Rady Ustawodawczej Dolnej Kanady w 1817 roku.

• Zgromadzenie Narodowe Quebecu: Biografia. [w:] Dictionnaire des parlementaires du Québec de 1792 à nos jours [on-line]. [dostęp 2013-04-01]. (fr.).
• University of Toronto Press: Ignace-Michel-Louis-Antoine d’Irumberry de Salaberry. [w:] Dictionary of Canadian Biography [on-line]. 1979-2005. [dostęp 2013-04-01]. (ang.).