Idun, Idunn (staronord.Iðunn) – bogini wiosny[potrzebny przypis] w mitologii skandynawskiej, żona Bragiego, córka karła Iwaldiego[1]. Jej imię znaczyło dosłownie odnawiająca, odmładzająca[2]. Opiekowała się koszem ze złotymi jabłkami młodości, który zawsze był pełny. Pozwalały one zachować młodość każdemu, kto je spożył. Idun podawała je tylko bogom na ucztach w Asgardzie. Bogowie dotkliwie odczuli stratę złotych jabłek, kiedy Idunn i jej owoce porwał olbrzym Thjazi. Bogowie natychmiast zaczęli się starzeć. Loki, będący pośrednim sprawcą porwania, zdołał uwolnić Idunn i przywieźć do Asgardu wraz z owocami[3][4].
Idun pojawia się jeszcze w pieśni Lokasenna w której prosi swojego męża Bragiego by nie reagował na zaczepki Lokiego[5].
Leszek PawełL.P.SłupeckiLeszek PawełL.P., Mitologia skandynawska w epoce wikingów, Kraków 2003, ISBN 978-83-885-0855-4 [dostęp 2021-06-28].
ArturA.SzrejterArturA., Mitologia germańska : opowieści o bogach mroźnej Północy, wyd. 2 rozsz. i popr., Gdańsk: Wydawnictwo L&L, 2006, s. 239, ISBN 83-88595-99-7, OCLC750042880 [dostęp 2021-06-28].
Andrzej MariaA.M.KempińskiAndrzej MariaA.M., Ilustrowany leksykon mitologii wikingów, wyd. 2, Poznań: Wydawnictwo KURPISZ, 2009, ISBN 978-83-7524-944-6, OCLC316588683 [dostęp 2021-06-28].
