Héctor Herrera (lekkoatleta)
Data i miejsce urodzenia
|
23 maja 1959 Vertientes
|
Wzrost
|
185 cm
|
Dorobek medalowy
|
|
Héctor Herrera Ortíz (ur. 23 maja 1959 w Vertientes[1]) – kubański lekkoatleta (sprinter i średniodystansowiec), wicemistrz olimpijski z 1992.
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach panamerykańskich w 1983 w Caracas (sztafeta kubańska biegła w składzie: Lázaro Martínez, Agustín Pavó, Carlos Reyté i Herrera). Na igrzyskach panamerykańskich w 1991 w Hawanie sztafeta kubańska w składzie: Herrera, Pavó, Jorge Valentín i Martínez zdobyła w tej konkurencji złoty medal. Biegnąc w składzie: Pavó, Herrera, Valentín i Martínez zajęła 8. miejsce na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie kubańska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Martínez, Herrera, Norberto Téllez i Roberto Hernández zdobyła srebrny medal[1]. Ustanowiła wówczas aktualny do tej pory rekord Kuby czasem 2:59,51[3]. Zajęła 6. miejsce na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie (w składzie: Iván García, Herrera, Téllez i Hernández)[4].
Herrera zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów i srebrny we biegu na 800 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1993 w Ponce[5].
Był mistrzem Kuby w biegu na 800 metrów w 1989, 1990 i 1992[6].
Rekordy życiowe:
Po zakończeniu kariery osiadł w Meksyku na zaproszenie tamtejszego ministerstwa sportu, pracując jako trener lekkoatletyki. Jego syn Ozziel Herrera został profesjonalnym piłkarzem[7].
Przypisy
- ↑ a b Héctor Herrera [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 192 [dostęp 2014-04-27] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 200Héctor Herrera.
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 193 [dostęp 2014-04-27] (ang.).
- ↑ Central American and Caribbean Games (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-27] (ang.).
- ↑ Cuban Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-27] (ang.).
- ↑ Juan Manuel Figueroa: Ozziel Herrera, el atlista con sangre cubana que es hijo de medallista Olímpico. [w:] Mediotiempo [on-line]. mediotiempo.com, 22 lutego 2023. [dostęp 2022-01-22]. (hiszp.).
Bibliografia
- 1951: USA (Brown, Whitfield, Voight, Maiocco)
- 1955: USA (Mashburn, Spurrier, Lea, Jones)
- 1959: Brytyjskie Indie Zachodnie (Mel Spence, Kerr, Mal Spence, Ince)
- 1963: USA (Cassell, Johnson, Edmunds, Young)
- 1967: USA (Matthews, E. Taylor, Stinson, Evans)
- 1971: Jamajka (Smith, Alexander, Newhouse, Turner)
- 1975: USA (Frazier, R. Taylor, Peoples, Ray)
- 1979: USA (Darden, Peoples, Frazier, Walker)
- 1983: USA (Babers, Bradley, Rolle, Carey)
- 1987: USA (Pierre, Robinzine, Haley, Rowe)
- 1991: Kuba (Herrera, Pavó, Valentín, Martínez)
- 1995: Kuba (Crusellas, Téllez, Mena, García)
- 1999: Jamajka (Clarke, McDonald, McFarlane, Haughton)
- 2003: Jamajka (Clarke, Spence, Ayre, Campbell)
- 2007: Bahamy (Williams, Moncur, Mathieu, Brown)
- 2011: Kuba (Ruíz, Acea, Cisneros, Collazo)
- 2015: Trinidad i Tobago (Quow, Solomon, Mayers, Cedenio)
- 2019: Kolumbia (Perlaza, Palomeque, Solís, Zambrano)
- 2023: Brazylia (Carvalho, Lima, Hernandes, Vilar)
|
|
|