Hoduciszki

Hoduciszki
Ilustracja
Kościół w Hoduciszkach
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Populacja (2001)
• liczba ludności


778

Kod pocztowy

LT-18039

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Hoduciszki”
Ziemia55°09′20″N 26°35′10″E/55,155556 26,586111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Hoduciszki (lit. Adutiškis) – miasteczko na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim, położone ok. 29 km na wschód od Święcian, przy granicy z Białorusią. Siedziba gminy Hoduciszki.

Miejscowość położona przy drodze Święciany-Postawy. Znajduje się tu kościół Matki Bożej Szkaplerznej, szkoła i poczta.

Historia

Dobra refekcyjne kapituły wileńskiej[1]. Majętność kapituły wileńskiej w 1653 roku, nadana kościołowi przez Stanisława Kiszkę w 1609 roku[2]. Prywatne miasto duchowne położone było w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[3].

Po wycofaniu się Niemców w grudniu 1918 roku miejscowość została zajęta bez walki przez bolszewików[4]. Za II Rzeczypospolitej siedziba wiejskiej gminy Hoduciszki. W Hoduciszkach znajdowały się kramy z około 1836 roku, zniszczone w 1944 roku. Na podstawie dekretu prezydenta Republiki Litewskiej od 2006 roku miejscowość posiada własny herb.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 15 sierpnia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 19 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do obóz na poligonie obok Nowych Święcian a następnie zamordowano[5].

Kramy na rynku w Hoduciszkach na fotografii Jana Bułhaka

Urodził się tu Benon Edmund Łastowski – major saperów służby stałej Polskich Sił Zbrojnych, cichociemny.

Przypisy

  1. ↑ Biskupstwo wileńskie od jego założenia aż do dni obecnych, zawierające dzieje i prace biskupów i duchowieństwa djecezji wileńskiej, oraz wykaz kościołów, klasztorów, szkół i zakładów dobroczynnych i społecznych. Opracował ks. Jan Kurczewski, Wilno 1912, s. 105.
  2. ↑ Waldemar Franciszek Wilczewski, Rejestr dymów dóbr duchowieństwa katolickiego diecezji wileńskiej z 1653 roku, w: Nasza Przeszłość, t. 101, 2004, s. 295.
  3. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 81.
  4. ↑ Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 44. ISBN 978-83-11-11934-5.
  5. ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1055.

Linki zewnętrzne