Hiszpański pies dowodny

Hiszpański pies dowodny
Ilustracja
Hiszpański pies dowodny
Inne nazwy

hiszpański pies wodny, Perro de agua español

Kraj pochodzenia

Hiszpania

Wymiary
Wysokość

Psy: 44–50 cm
Suki: 40–46 cm

Masa

Psy: 18–22 kg
Suki: 14–18 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VIII, sekcja 3,
wzorzec nr 336

Wzorce rasy
Multimedia w Wikimedia Commons

Hiszpański pies dowodny[1], popularnie zwany też hiszpańskim psem wodnym – jedna z ras psów należąca do grupy VIII (psów aportujące, płochacze, psy wodne) sekcji 3 (psy wodne). Nie podlega próbom pracy[2].

Rasę tę spotyka się na wybrzeżach Europy, ale głównie w Andaluzji. Wraz z osadnikami dostały się na wschodnie wybrzeże Ameryki.

Przydatność

Pies stróżujący i do polowań, z entuzjazmem pływa i aportuje z wody wszystko. Coraz częściej przedstawicieli tej rasy przeznacza się do towarzystwa (psy rodzinne).

Charakter

Jest to rasa inteligentna i wszechstronna, czujna, ale zarazem przyjacielska. Nadaje się na psa rodzinnego, jest bowiem łagodny i wierny, do obcych odnosi się z dystansem. Hiszpański pies wodny jest jak większość spanieli wesoły, miły i towarzyski.

Szata

Ma kudłatą sierść, którą należy od czasu do czasu strzyc lub wyskubywać. Dopuszczalnymi umaszczeniami u tej rasy są jednobarwne: białe, czarne lub brązowe i dwubarwne: biało-czarne i biało-brązowe.

Przypisy

  1. ↑ wzorzec rasy na stronach ZKwP. [dostęp 2016-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
  2. ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 330.

Bibliografia

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.