Hieronim Mielecki

Hieronim Mielecki
Ilustracja
Herb
Gryf
Rodzina

Mieleccy herbu Gryf

Data śmierci

12 maja 1598

Ojciec

Sebastian Mielecki

Matka

Zofia Kościelecka

Żona

Jadwiga Kormanicka

Hieronim Mielecki herbu Gryf (ur. ok. 1545 r., zm. 12 maja 1596[1]) – rotmistrz królewski, starosta brzeskokujawski, kasztelan czechowski (1588), starosta sandomierski (1589)[2].

Życiorys

Pierwszy syn Sebastiana Mieleckiego, kasztelana krakowskiego i Zofii Kościeleckiej z Tarnowskich. Na polecenie ojca od 1565 uczył się wraz z bratem Stanisławem w Collegium Hosianum[3] w Braniewie.

Za panowania Zygmunta Augusta został mianowany rotmistrzem królewskim. Brał udział w elekcji 1575 w czasie której był sygnatariuszem elekcji[4] cesarza Maksymiliana II i członkiem poselstwa wysłanego do niego[5]. Uczestniczył w wojnie z Gdańskiem oraz w wojnie polsko-rosyjskiej 1577 roku. W szczególności brał udział w kampanii 1579 roku której dowódcą był jego wuj Mikołaj Mielecki, oraz w wyprawie na Wielkie Łuki[1]. W 1585 roku po bezdzietnej śmierci swego szwagra Stanisława Tarnowskiego odziedziczył wieżę obronną w Rzemieniu wraz z przyległościami, były one jednak w użytkowaniu Zofii Mieleckiej – wdowy po Stanisławie, aż do jej śmierci. W roku 1587 po śmierci króla Stefana Batorego został wybrany na urząd sędziego kapturowego województwa sandomierskiego z ramienia powiatu wiślickiego[6]. Poseł na sejm koronacyjny 1587/1588 roku z województwa sandomierskiego[7].

Kontynuował swoją karierę polityczną zostając kasztelanem czechowskim w 1588, a następnie starostą sandomierskim w 1589. W zimie 1595 wysłał posiłki by wesprzeć ochronę granic przed najazdem tatarskim prowadzoną przez Jana Zamoyskiego[8].

Z żoną Jadwigą Komaniecką miał córkę Annę. Katolik znany ze swojego miłego usposobienia i pobożności[2].

Posiadłości

Posiadłości Hieronima Mieleckiego obejmowały m.in.:

  • część miasta Skępe (sprzedana w 1591 roku)[9]

Przypisy

  1. ↑ a b Witek, Józef, 1947-, Encyklopedia miasta Mielca. T. 1, Mielec: Agencja Wydawniczo-Reklamowa "Korso", 2004, ISBN 978-83-906287-7-6, OCLC 750930559.
  2. ↑ a b Kasper Niesiecki, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J...T. 6 : [L-N]. Jan Nepomucen Bobrowicz, 1841.
  3. ↑ Sebastian Mielecki h. Gryf [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2020-04-18] (pol.).
  4. ↑ Teodor Wierzbowski, Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieźnieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego Prymasa i Pierwszego Księcia, +1581. T. 2, 1885, s.318, OCLC 717595734.
  5. ↑ Biblioteka Naukowego Zakładu imienia Ossolińskich. 1843 t.8, 1843, s. 203.
  6. ↑ Sędziowie Sądów Kapturowych Sandomierskich obrani 1587 r., [w:] Wladislaus von Lewartow, Wycieczka do Sandomierza. (Ausflug nach Sandomir.) pol, Czas, 1857.
  7. ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 304.
  8. ↑ Julian Ursyn Niemcewicz, Dzieje panowania Zygmunta III, króla polskiego, wielkiego księcia litewskiego, itd... T. 1, 1860.
  9. ↑ Dobra Skępe (w powiecie lipnowskim). Kilka słów o majętności i miasteczku Skępe., [w:] Johann Javorski, Biblioteka ordynacyi Krasinskich (Bibliothek des Majorates der Krasinski), 1875, OCLC 384516.
  10. ↑ Pałucki i inni, Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s.105-106, ISBN 83-01-09842-2, OCLC 976732877.