W kwietniu 1990 porozumiał się z włoskim klubem Pisa Calcio, który spadł właśnie do Serie B. Przepisy tej ligi pozwalały na wystawienie w podstawowej jedenastce dwóch graczy z zagranicy. Trener stawiał jednak nie na Larsena, a na Diego Simeone i José Antonio Chamota. Niezadowolony zawodnik pragnął odejść z klubu, został jednak tylko wypożyczony na rok do Lyngby.
Prawdziwym bohaterem i ulubieńcem kibiców stał się po EURO 92', w których wraz z kolegami z reprezentacji Danii świętował niespodziewane zwycięstwo. Larsen rozpoczął turniej na ławce, ale w następnych meczach udowodnił swoją klasę i strzelił 3 bramki (w tym dwie w półfinałowym spotkaniu z Holandią).
Po turnieju powrócił do Pisy, grał w niej przez pół roku, a następnie został wypożyczany kolejno do: Aston Villi i Waldhof Mannheim. W europejskich klubach nie święcił jednak sukcesów i zdecydował się na powrót do Danii. Po raz kolejny dane mu było zagrać w Lyngby BK. Został powołany na Mistrzostwa Europy 1996, gdzie zaliczył trzy występy.
Trzy ostatnie lata swojej kariery spędził w FC København. Zdecydował się na oficjalne zakończenie kariery piłkarskiej w 1999 roku.
