Henri Rochefort, właśc. Victor-Henri, marquis de Rochefort-Luçay (ur. 31 stycznia 1830 w Paryżu, zm. 13 czerwca 1913 w Aix-les-Bains) – francuski pisarz, dziennikarz, dramaturg i polityk skrajnej prawicy.
Od 1851 był urzędnikiem w paryskim ratuszu (Hôtel de Ville). Od 1863 współpracował z dziennikiem „Le Figaro”. Był przeciwnikiem Alfreda Dreyfusa.
Od 1868 był wydawcą tygodnika „La Lanterne”. W 1869 został członkiem Izby Ustawodawczej. W 1870 za obrazę rodziny cesarskiej został skazany na karę więzienia. W 1871 walczył w Komunie Paryskiej, za co w 1873 został zesłany do Nowej Kaledonii. W 1874 uciekł z zesłania i przez San Francisco dostał się do Londynu. W roku 1880 powrócił do Paryża i na łamach dziennika „L’Intransigeant” występował przeciw rządowi. Popierał generała Georges’a Boulangera. W latach 1885–1886 zasiadał w Izbie Deputowanych. W 1889 został ponownie skazany, uciekł do Londynu, skąd powrócił w 1895.
Napisał kilka powieści oraz pięciotomowe pamiętniki Les aventures de ma vie.
Dzieła (wybór)
Bibliografia
- Claude-JeanC.J. Girard Claude-JeanC.J., Un polémiste à Paris : Henri Rochefort, Paris: L'Harmattan, 2003, ISBN 2-7475-5343-4, OCLC 57594289 . Brak numerów stron w książce
- JoëlJ. Dauphiné JoëlJ., Henri Rochefort : déportation et évasion d'un polémiste, Paris: L'Harmattan, 2004, ISBN 2-7475-6967-5, OCLC 57005328 . Brak numerów stron w książce
