W 1861 r.[1], w jednej ze swoich podróży dotarł do Angkoru. Jego dzienniki, a zwłaszcza rysunki, przedstawiające pozostałości po imperium khmerskim wywołały sensację, w wyniku której okrzyknięto go odkrywcą zaginionego miasta. Mouhot sądził, że znalezione przez niego budowle są znacznie starsze i nie mają nic wspólnego z żyjącymi tam Khmerami, których uważał za barbarzyńców. Jego relacja stała się przyczyną gorączki poszukiwań, a sam Mouhot jest przez wielu uważany za narzędzie francuskiej ekspansji kolonialnej.
Mouhot nie doczekał sławy. Umarł na malarię w laotańskiej dżungli, w czasie swojej czwartej wyprawy. Pochowano go w pobliżu francuskiej misji w Naphan, niedaleko Luang Prabang. Jego dzienniki przywiezione do Francji zostały opublikowane w 1863[2] roku.
Zaginiony w dżungli grobowiec Mouhota został przypadkowo ponownie odkryty w 1990 r.
Przypisy
↑Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata – Cywilizacje Azji – Dolina Indusu – Indie - Kambodża. T. 5. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2005, s. 289. ISBN 83-7425-030-5.
