Henri Martin

Henri Martin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1810
Saint-Quentin

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1883
Paryż

Zawód, zajęcie

historyk

podpis

Henri Martin (ur. 20 lutego 1810 w Saint-Quentin, zm. 14 grudnia 1883 w Paryżu) – francuski historyk, republikanin[1][2].

Z wykształcenia był notariuszem[2]. W 1848 został profesorem Sorbony, z której został później usunięty z powodu swoich poglądów[1]. Od 1871 był członkiem Académie des sciences morales et politiques, a od 1878 – Akademii Francuskiej (fotel 38)[3]. Od 30 stycznia 1876 do swojej śmierci był senatorem[4].

Popierał ruchy niepodległościowe na terenie Europy, poparł także powstanie styczniowe. Główne dzieła: Histoire de France (1837–54), La politique de la révolution... (1848), Pologne et Moscovie (1863) oraz La Russie et l’Europe (1866)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Martin Henri, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-26].
  2. ↑ a b Martin, Bon Louis Henri. W: Encyklopedia Britannica. T. 17. 1911, s. 793. [dostęp 2022-02-26].
  3. ↑ Henri MARTIN. Akademia Francuska. [dostęp 2022-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-30)]. (fr.).
  4. ↑ MARTIN Henri. Francuski Senat. [dostęp 2022-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-03)]. (fr.).