Eugène Marie Henri Fouques Duparc (ur. 21 stycznia 1848 w Paryżu, zm. 12 lutego 1933 w Mont-de-Marsan) – francuski kompozytor.
Edukację rozpoczął u jezuitów, w paryskim Collège de Vaugirard, gdzie nauczycielem gry na fortepianie był César Franck, jego ulubiony i jedyny wykładowca. Tworzył rzadko i niewiele prześladowany przez chorobę nerwową, stany depresyjne i postępującą ślepotę. Zasłynął głównie jako kompozytor pieśni zaliczanych do najwybitniejszych osiągnięć francuskiej liryki wokalnej[1].
Główne dzieła
Kompozycje na fortepian
Muzyka kameralna
- Sonata na wiolonczelę i fortepian (1867)
Kompozycje orkiestrowe
- Aux étoiles, poemat symfoniczny (1874)
- Lénore, poemat symfoniczny (1875)
Pieśni
- 17 pieśni, między innymi: Au pays où se fait la guerre, La vie antérieure, La vague et la cloche, L'invitation au voyage, Le manoir de Rosemonde, Phidylé, Lamento, Sérénade Florentine, Soupir.
Przypisy
- ↑ Jerzy Stankiewicz, Henri Duparc, [w:] Encyklopedia muzyczna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979-2011, t. 2, s. 482-483.
Linki zewnętrzne