Henri-Montan Berton

Henri-Montan Berton
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1767
Paryż

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1844
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Henri-Montan Berton (ur. 17 września 1767 w Paryżu, zm. 22 kwietnia 1844 tamże[1][2][3]) – francuski kompozytor.

Życiorys

Syn dyrygenta Pierre’a-Montana[1][3]. Był uczniem Jeana-Baptiste’a Reya i Antonio Sacchiniego[1][2]. Od 1782 roku grał jako skrzypek w paryskiej Operze, w 1803 roku został jej chórmistrzem[2]. W 1795 roku objął klasę harmonii w Konserwatorium Paryskim, a w 1818 roku, jako następca Étienne’a Méhula, także klasę kompozycji[3]. W latach 1807–1815 grał jako oboista w Opéra-Comique[1]. W 1815 roku został wybrany na członka Akademii Francuskiej[1][2]. Był autorem rozprawy Traité d’harmonie (wyd. Paryż 1815)[1][3].

Twórczość

Był autorem 47 oper, w tym m.in. Montano et Stéphanie (1799), Le Délire (1799) i Aline, reine de Colconde (1803)[2]. Ponadto napisał kilka oratoriów, 8 kantat i 4 balety[2]. Opery Bertona utrzymane są w stylu włoskim, cechuje je prosta melodyka, przejrzysta harmonika i patos wynikający z tematyki librett, dotyczących przeważnie wydarzeń związanych z rewolucją francuską[1]. W piśmie De la musique mécanique et de la musique philosophique (wyd. Paryż 1826) atakował twórczość Gioacchino Rossiniego[3].

Odznaczenia

Był kawalerem a później również oficerem Legii Honorowej[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 307–308. ISBN 83-224-0113-2.
  2. ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 330. ISBN 0-02-865526-5.
  3. ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 76. ISBN 0-674-37299-9.
  4. ↑ Auguste Louis Blondeau: Histoire de la musique moderne. T. II. Paryż: Chez Tantenstein et Cordel, 1847, s. 208. (fr.).

Linki zewnętrzne

Information related to Henri-Montan Berton

Henri-Montan Berton