Henk Zeevalking
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Hendrik Jan Zeevalking
|
| Data i miejsce urodzenia
|
7 czerwca 1922
Laag-Keppel
|
| Data i miejsce śmierci
|
23 lutego 2005
Delft
|
| Zawód, zajęcie
|
polityk, prawnik
|
| Stanowisko
|
minister transportu i gospodarki wodnej (1981–1982)
|
| Partia
|
Demokraci 66
|
|
|
Hendrik Jan (Henk) Zeevalking (ur. 7 czerwca 1922 w Laag-Keppel, zm. 23 lutego 2005 w Delfcie[1]) – holenderski polityk, prawnik i samorządowiec, deputowany, w latach 1975–1977 sekretarz stanu, w latach 1981–1982 minister transportu i gospodarki wodnej.
Życiorys
Kształcił się w zakresie prawa na Uniwersytecie w Utrechcie. Praktykował jako prawnik, pełnił też funkcję sekretarza generalnego związku teatrów amatorskich NATU. Był również masonem[1].
Należał do Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji. W 1966 dołączył do Demokratów 66, w latach 1979–1981 zajmował organizacyjne stanowisko przewodniczącego tej partii[1]. W latach 1970–1975 zasiadał w radzie miejskiej Utrechtu, do 1974 był członkiem miejskiej egzekutywy, odpowiadając m.in. za kwestie transportu drogowego i robót publicznych[1]. Od czerwca 1975 do września 1977 pełnił funkcję sekretarza stanu w resorcie sprawiedliwości w gabinecie Joopa den Uyla[2]. W latach 1977–1979 wykonywał mandat posła do Tweede Kamer, w latach 1979–1981 był burmistrzem Rijswijku[1]. Od września 1981 do listopada 1982 sprawował urząd ministra transportu i gospodarki wodnej w drugim i trzecim rządzie Driesa van Agta[3][4]. W latach 1985–1988 kierował radą dyrektorów Uniwersytetu Technicznego w Delfcie[1].
Odznaczenia
Przypisy
