Heiner Lauterbach

Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1953 Kolonia, Niemcy
Zawód	aktor, muzyk, producent, reżyser
Współmałżonek	Katja Flint (1985–2001; rozwód) Viktoria Lauterbach (od 2001)
Lata aktywności	od 1976
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Heiner Lauterbach (ur. 10 kwietnia 1953^[1] w Kolonii) – niemiecki aktor, muzyk, kompozytor^[2] i producent^[3][4].

Urodził się w Kolonii jako syn bogatego przedsiębiorcy sanitarnego, Hansa Lauterbacha (1928-2014)^[5]. Po ukończeniu szkoły średniej, w 1970 roku uczęszczał do Schauspielschule der Keller i wziął lekcje z Marianne Jentgens, aktorki i założycielki Theater der Keller w Kolonii. Występował na scenie w Kolonii, Würzburgu i Monachium, udał się na tournée z Münchner Schauspielbühne.

W połowie lat 70. zaczął karierę filmową w trzech filmach erotycznych z serii Schulmädchen-Report. Grywał także w produkcjach międzynarodowych, w tym w miniserialu RAI Die Kartause von Parma (1980) z Marthe Keller jako Conte Pietranera czy filmie religijnym Liliany Cavani Franciszek (Francesco, 1989) z Mickeyem Rourke i Heleną Bonham Carter, a także w filmach w niemieckiej wersji językowej użyczył głosu takim aktorom jak Kevin Costner, Richard Gere, Harvey Keitel, John Malkovich, Christopher Walken i Gérard Depardieu.

W latach 1985–2001 był żonaty z Katją Flint, z którą ma syna Oscara (ur. 1988). 8 września 2001 roku poślubił Viktorię Skaf. Mają córkę Mayę (ur. 3 lipca 2002) i syna Vito (ur. 5 lutego 2007).

• 1986: Deutscher Filmpreis
• 1996: Bayerischer Filmpreis
• 1997: Bambi
• 1998: Bayerischer Fernsehpreis
• 1998: Nagroda Niemieckiej Akademii Sztuk Performatywnych na Festiwalu Filmów Telewizyjnych Baden-Baden
• 2004: Złote Pióro w kategorii aktor
• 2011: Nagroda Honorowa Ministra Hesji za szczególne osiągnięcia w dziedzinie filmu i telewizji
• 2014: Pianista roku uznany przez federację fortepianową we Frankfurcie

• 1975: Schulmädchen-Report. 9. Teil: Reifeprüfung vor dem Abitur jako Paul Bellmann
• 1976: Schulmädchen-Report. 10. Teil: Irgendwann fängt jede an jako Rolf
• 1977: Schulmädchen-Report. 11. Teil: Probieren geht über Studieren jako Achim
• 1985: Mężczyźni (Männer) jako Julius Armbrust
• 1986: Raj (Paradies) jako Viktor
• 1988: Ja i on (Ich und er) - głos
• 1989: Franciszek (Francesco) jako mężczyzna w Zakładzie Karnym w Perugii
• 1989: Zgubne hobby (Liebe, Tod und Eisenbahn) jako Raimund^[6]
• 1999: South Park: Der Film – größer, länger, ungeschnitten - głos
• 2000: Marlena jako Erich Pommer
• 2001: Eksperyment (Das Experiment) jako Dennis (głos)
• 2008: Gustloff: Rejs ku śmierci jako Harald Kehding
• 2009: Wulkan jako Gerhardt Maug
• 2013: Stalingrad jako Hans
• 2014: Bajka o tym, co wyruszył, by nauczyć się bać jako Król
• 2019: Sprawa Colliniego (Der Fall Collini) jako Richard Mattinger

• 1978: Derrick – odc. Ein Hinterhalt jako haker
• 1979: Derrick – odc. Anschlag auf Bruno jako pan Schraudolf
• 1986: Tatort: Der Tausch jako urzędnik BKA
• 1990: Derrick – odc. Der Einzelgänger jako Ingo
• 1991: Tatort: Wer zweimal stirbt jako Georg/Hugo Zenker
• 1993: Derrick – odc. Geschlossene Wände jako Rob Simon
• 1993: Tatort: Flucht nach Miami jako Kampen
• 1994–97: Faust jako szef komisarz Oskar Faust
• 1997: Tatort: Mord hinterm Deich jako Hanno Dehart, nauczyciel wf
• 2004: Kommissarin Lucas jako Ernst Schenker
• 2021: Blackout jako Jürgen Hartlandt^[7]
• 2022: Höllgrund^[8]
• 2022: Herzogpark jako Nikolaus van der Bruck^[9]
• 2023: W niemieckim domu (Deutsches Haus) jako Wilhelm Boger^[10]

• Nichts ausgelassen. Autobiographie. Droemer, Monachium 2006, ISBN 3-426-27383-7
• Man lebt nur zweimal. Bastei Lübbe, Kolonia 2013, ISBN 978-3-7857-2471-2

• Adolf Heinzlmeier: Heiner Lauterbach, Der sanfte Macho. Heyne-Filmbibliothek, Nr 263. Heyne, Monachium 1998, ISBN 3-453-14576-3.
• Heiner Lauterbach w bazie IMDb (ang.)
• Heiner Lauterbach w bazie Filmweb