Heidi Zurbriggen
Heidi Zurbriggen (ur. 16 marca 1967 w Saas-Almagell) – szwajcarska narciarka alpejska, dwukrotna wicemistrzyni świata i czterokrotna medalistka mistrzostw świata juniorek.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 8 grudnia 1984 roku w Davos, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów PŚ po raz pierwszy stanęła nieco ponad dwa lata później, 12 grudnia 1986 roku w Val d’Isère, kończąc bieg zjazdowy na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją dwie rodaczki: Michela Figini i Maria Walliser. Łącznie 17 razy stawała na podium, odnosząc trzy zwycięstwa: 6 marca 1996 roku w Kvitfjell, 11 stycznia 1997 roku w Bad Kleinkirchheim i 23 stycznia 1997 roku w Cortinie d’Ampezzo była najlepsza zjazdach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy to w klasyfikacji generalnej zajęła szóste miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była druga. Ponadto w sezonie 1995/1996 była trzecia w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 1994/1995 trzecie miejsce zajęła w klasyfikacji supergiganta.
Podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku zdobyła srebrny medal w supergigancie, plasując się między Włoszką Isolde Kostner i Picabo Street z USA. Srebrny medal wywalczyła także w zjeździe na mistrzostwach świata w Sestriere rok później. Tym razem rozdzieliła Hilary Lindh z USA i Pernillę Wiberg ze Szwecji. Była też między innymi szósta w kombinacji podczas mistrzostw świata w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku oraz czwarta w zjeździe na mistrzostwach świata w Vail dwa lata wcześniej, gdzie walkę o podium przegrała z Karin Dedler z RFN o 0,04 sekundy. W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziesiąte miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, w tej samej konkurencji zajęła 22. miejsce, a rywalizacji w supergigancie nie ukończyła. Brała też udział w igrzyskach w Nagano w 1998 roku, zajmując między innymi szóstą pozycję w gigancie.
Zurbriggen wystartowała również na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej w 1985 roku, gdzie zdobyła medale we wszystkich rozgrywanych konkurencjach. W zjeździe, gigancie i slalomie była druga, a w kombinacji wywalczyła złoty medal.
W 1998 roku zakończyła karierę.
Jest młodszą siostrą Pirmina Zurbriggena.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
DSQ
|
13 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Kombinacja
|
2,55 pkt
|
-
|
Petra Kronberger
|
10.
|
15 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Zjazd
|
1:52,55
|
+1,49
|
Kerrin Lee-Gartner
|
DNF
|
18 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Supergigant
|
1:21,22
|
-
|
Deborah Compagnoni
|
DSQ
|
19 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Gigant
|
2:12,74
|
-
|
Pernilla Wiberg
|
DNF
|
15 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Supergigant
|
1:22,15
|
-
|
Diann Roffe
|
22.
|
19 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Zjazd
|
1:21,22
|
+2,53
|
Katja Seizinger
|
21.
|
11 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Supergigant
|
1:18,02
|
+1,20
|
Picabo Street
|
12.
|
16 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Zjazd
|
1:29,89
|
+1,36
|
Katja Seizinger
|
6.
|
20 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Gigant
|
2:50,59
|
+3,02
|
Deborah Compagnoni
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
14.
|
1 lutego
|
1987
|
Crans-Montana
|
Zjazd
|
1:43,80
|
+2,62
|
Maria Walliser
|
4.
|
5 lutego
|
1989
|
Vail
|
Zjazd
|
1:46,50
|
+1,55
|
Maria Walliser
|
12.
|
8 lutego
|
1989
|
Vail
|
Supergigant
|
1:19,46
|
+1,32
|
Ulrike Maier
|
11.
|
11 lutego
|
1989
|
Vail
|
Gigant
|
2:29,37
|
+4,40
|
Vreni Schneider
|
18.[1]
|
26 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Zjazd
|
1:29,12
|
+2,02
|
Petra Kronberger
|
18.[2]
|
29 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Supergigant
|
1:08,72
|
+2,03
|
Ulrike Maier
|
6.
|
31 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Kombinacja
|
26,45 pkt
|
+27,19 pkt
|
Chantal Bournissen
|
DNF[3]
|
5 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Kombinacja
|
3,39 pkt
|
-
|
Miriam Vogt
|
21.
|
10 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Gigant
|
2:17,59
|
+4,81
|
Carole Merle
|
24.
|
11 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Zjazd
|
1:27,38
|
+1,73
|
Kate Pace
|
9.
|
14 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Supergigant
|
1:33,52
|
+1,30
|
Katja Seizinger
|
2.
|
12 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Supergigant
|
1:21,00
|
+0,66
|
Isolde Kostner
|
14.
|
18 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Zjazd
|
1:54,06
|
+1,77
|
Picabo Street
|
16.
|
22 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Gigant
|
2:10,74
|
+4,42
|
Deborah Compagnoni
|
13.
|
9 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Gigant
|
2:39,19
|
+3,04
|
Hilary Lindh
|
11.
|
11 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Supergigant
|
1:23,50
|
+1,67
|
Isolde Kostner
|
2.
|
15 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Zjazd
|
1:41,18
|
+0,06
|
Hilary Lindh
|
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach
- Val d’Isère – 12 grudnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
- Santa Caterina – 14 grudnia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
- Santa Caterina – 15 grudnia 1991 (supergigant) – 3. miejsce
- Serre Chevalier – 21 grudnia 1991 (zjazd) – 2. miejsce
- Schruns – 12 stycznia 1992 (kombinacja) – 3. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 9 stycznia 1993 (zjazd) – 2. miejsce
- Veysonnaz – 27 lutego 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 5 marca 1995 (supergigant) – 2. miejsce
- St. Anton – 15 grudnia 1995 (zjazd) – 2. miejsce
- Veysonnaz – 20 grudnia 1995 (supergigant) – 2. miejsce
- Narwik – 29 lutego 1996 (zjazd) – 3. miejsce
- Narwik – 1 marca 1996 (zjazd) – 3. miejsce
- Laax – 1 lutego 1997 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 6 marca 1996 (zjazd) – 1. miejsce
- Bad Kleinkirchheim – 11 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 23 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
- Altenmarkt – 18 stycznia 1998 (supergigant) – 2. miejsce
Linki zewnętrzne
Przypisy
|
|