Pierwsze ślady ludzkiej bytności na Hebrydach pochodzą z okresu 8500–8250 p.n.e., z mezolitu. Wyspy w I tysiącleciu zostały zasiedlone przez Celtów. Klasztor założony przez świętego Kolumbę w 563 roku na wyspie Iona stał się ośrodkiem monastycyzmu celtyckiego, z którego prowadzono chrystianizację Piktów i Nortumbrii. W VIII wieku rozpoczęły się najazdy norweskich wikingów. W IX wieku Hebrydy znalazły się pod panowaniem Normanów, a w 1266 r. zostały włączone do Szkocji.
W czasach nowożytnych Hebrydy, położone poza obszarem niszczonym przez wojny, dzięki pomyślnie rozwijającej się uprawie ziemniaków, stanowiły region stabilizacji gospodarczej i społecznej. W XIX i XX w. nastąpiła emigracja gospodarcza do Australii i Kanady.
Lewis Foreman tekst w książeczce do nagrania: Granville Bantock – Orchestral Music, Royal Philharmonic Orchestra, Vernon Handley, 6CD, DDD, Hyperion Records, 2007, CDS44281/6.
