|
| Data i miejsce urodzenia
|
1 czerwca 1892
Londyn
|
| Data i miejsce śmierci
|
8 listopada 1969]
Londyn
|
| Wzrost
|
180 cm
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Henry William „Harry” Mallin (ur. 1 czerwca 1892 w Londynie, zm. 8 listopada 1969 w Londynie, w dzielnicy Lewisham) – angielski bokser, dwukrotny mistrz olimpijski.
Walczył w wadze średniej. Jako pierwszy bokser w historii obronił tytuł mistrza olimpijskiego. Najpierw zdobył złoty medal na Igrzyskach w Antwerpii w 1920, a następnie w Paryżu w 1924[1].
Podczas tych ostatnich igrzysk doszło do niecodziennej sytuacji. Mallin walczył z reprezentantem gospodarzy Rogerem Brousse. Po walce zgłosił, że został pogryziony przez rywala. W międzyczasie ogłoszono zwycięstwo Brousse'a, ale po przeprowadzeniu badania medycznego, które potwierdziło prawdziwość skargi Mallina, Brousse został zdyskwalifikowany, a Mallin dopuszczony do dalszych walk.
Mallin pięciokrotnie zdobywał amatorskie mistrzostwo Wielkiej Brytanii (w latach 1919–1923). Zakończył karierę amatorską niepokonany. Nigdy nie przeszedł na zawodowstwo.
Przypisy
Linki zewnętrzne
1904: 65,8–71,7 kg, 1908: 63,5–71,7 kg, 1920–1936: 66,7–72,6 kg, 1948: 67–73 kg, 1952–2000: 71–75 kg, 2004–2012: 69–75 kg
Identyfikatory zewnętrzne:
