Harald Christian Strand Nilsen
Data i miejsce urodzenia
|
7 maja 1971 Gjøvik
|
Klub
|
Gjøvik Skiklubb
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
26.02 1991, Oppdal (13. miejsce – slalom)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
30.01 1994, Chamonix (3. miejsce – kombinacja)
|
Dorobek medalowy
|
|
Harald Christian Strand Nilsen (ur. 7 maja 1971 w Gjøviku) – norweski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Harald Christian Strand Nilsen pojawił się w 1989 roku, kiedy wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Aleyska. Jego najlepszym wynikiem było tam czternaste miejsce w slalomie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Zinal zajął czwarte miejsce w supergigancie, przegrywając walkę o podium ze swym rodakiem Lasse Kjusem. Na tej samej imprezie zajął także szóste miejsce w slalomie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w sezonie 1990/1991. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 26 lutego 1991 roku w Oppdal, zajmując trzynaste miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 30 stycznia 1994 roku w Chamonix, zajmując trzecie miejsce w kombinacji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj inni Norwegowie: Kjetil André Aamodt i Lasse Kjus. W najlepszej trójce plasował się jeszcze pięciokrotnie, jednak nigdy nie odniósł zwycięstwa. Najpierw był drugi w gigancie 6 stycznia 1995 roku w Kranjskiej Gorze i dziewięć dni później w kombinacji w Kitzbühel, następnie zajmował trzecie miejsce 22 stycznia 1995 roku w Wengen oraz gigancie 4 lutego 1995 roku w Adelboden i 20 lutego 1995 roku w Furano. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1994/1995, kiedy zajął trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji giganta był trzeci, a w klasyfikacji kombinacji zajął drugie miejsce. W kombinacji był też między innymi trzeci w sezonie 1993/1994.
Największy sukces w karierze osiągnął w 1994 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer wywalczył brązowy medal w kombinacji. Po zjeździe do kombinacji Nilsen zajmował 21. miejsce, tracąc do prowadzącego Kjusa 2,10 sekundy. W slalomie uzyskał czwarty wynik, co dało mu trzeci łączny wynik i brązowy medal. Ostateczne o 1,61 sekundy wyprzedził go Kjus, a o 0,59 sekundy lepszy był Aamodt. Na igrzyskach olimpijskich w Nagano wystartował tylko w gigancie, jednak nie ukończył już pierwszego przejazdu. Kilkukrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na rozgrywanych w 1997 roku mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był siódmy w kombinacji. Kilkukrotnie zdobywał medale mistrzostw Norwegii, w tym złote w kombinacji w latach 1992 i 1994 oraz supergigancie w 1995 roku. W 2003 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
37.
|
13 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Supergigant
|
1:21,80 min
|
+2,93 s
|
Atle Skårdal
|
9.
|
19 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Kombinacja
|
3:31,95 min
|
+4,25 s
|
Marc Girardelli
|
10.
|
23 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Gigant
|
1:58,63 min
|
+3,59 s
|
Alberto Tomba
|
7.
|
6 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Kombinacja
|
3:10,40 min
|
+3,66 s
|
Kjetil André Aamodt
|
DNF1
|
12 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Gigant
|
2:48,23 min
|
-
|
Michael von Grünigen
|
16.
|
12 lutego
|
1999
|
Vail
|
Gigant
|
2:19,31 min
|
+3,49 s
|
Lasse Kjus
|
DSQ
|
10 lutego
|
2001
|
St. Anton am Arlberg
|
Slalom
|
1:39,66 min
|
-
|
Mario Matt
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
30.
|
5 kwietnia
|
1989
|
Aleyska
|
Zjazd
|
1:28,93 min
|
+3,21 s
|
Ed Podivinsky
|
33.
|
7 kwietnia
|
1989
|
Aleyska
|
Gigant
|
2:17,20 min
|
+8,43 s
|
Jeremy Nobis
|
14.
|
8 kwietnia
|
1989
|
Aleyska
|
Slalom
|
1:39,32 min
|
+4,35 s
|
Sergio Bergamelli
|
19.
|
21 marca
|
1990
|
Zinal
|
Zjazd
|
1:19,42 min
|
+3,02 s
|
Kjetil André Aamodt
|
4.
|
22 marca
|
1990
|
Zinal
|
Supergigant
|
1:24,30 min
|
+1,90 s
|
Kjetil André Aamodt
|
12.
|
24 marca
|
1990
|
Zinal
|
Gigant
|
2:20,38 min
|
+3,50 s
|
Lasse Kjus
|
6.
|
25 marca
|
1990
|
Zinal
|
Slalom
|
1:28,15 min
|
+1,26 s
|
Luigi Tacchini
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
- Chamonix – 30 stycznia 1994 (kombinacja) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 6 stycznia 1995 (gigant) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 15 stycznia 1995 (kombinacja) – 2. miejsce
- Wengen – 22 stycznia 1995 (kombinacja) – 3. miejsce
- Adelboden – 4 lutego 1995 (gigant) – 3. miejsce
- Furano – 20 lutego 1995 (gigant) – 3. miejsce
Bibliografia