Hans Hoffmann (ur. 2 grudnia 1919, zm. ?) – SS-Rottenführer, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.
Był obywatelem jugosłowiańskim (urodził się w miejscowości Indije koło Karłowic[1]) narodowości niemieckiej. Z zawodu był ślusarzem. Po inwazji III Rzeszy Hoffmann został powołany do armii jugosłowiańskiej i dostał się do niemieckiej niewoli. 21 października 1942 wcielono go do SS i skierowano do obozu Auschwitz-Birkenau. Początkowo pełnił tam służbę jako wartownik i konwojent drużyn roboczych. Następnie został przydzielony do Wydziału Politycznego (obozowego gestapo) w obozie głównym. Wreszcie w październiku 1944 Hoffmann został skierowany do Birkenau, gdzie pełnił funkcję gońca.
Za swój udział w zbrodniach popełnionych w obozie skazany został 22 grudnia 1947[2] przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie w pierwszym procesie oświęcimskim na 15 lat więzienia. Zwolniono go z więzienia na mocy amnestii 14 lipca 1956.
Przypisy
- ↑ PiotrP. Setkiewicz PiotrP., Nie poczuwam się do żadnej winy... Zeznania esesmanów z załogi KL Auschwitz w procesie przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie (24 listopada - 16 grudnia 1947), 2018, ISBN 978-83-7704-183-3 . Brak numerów stron w książce
- ↑ Polen – Philipps-Universität Marburg – ICWC. [dostęp 2011-06-25]. (niem.).
Bibliografia
- Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962
- Setkiewicz P., Nie poczuwam się do żadnej winy... Zeznania esesmanów z załogi KL Auschwitz w procesie przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie (24 listopada - 16 grudnia 1947), Oświęcim 2018