Ze względu na zastosowanie w warunkach wojennych, w projekcie aparatu zastosowano nowatorskie rozwiązanie pozwalające na wymianę całej kasety z filmem fotograficznym 80 mm bez jej otwierania; był to pierwszy aparat w historii oferujący taką możliwość[3][4]. Odbitki z filmu standardowo miały rozmiar 7 × 9 centymetrów.
W miarę postępu technologicznego ręczne aparaty zastąpiły aparaty wielkoformatowe, głównie serii Rb 30[5]. Aparaty ręczne (głównie GXN oraz Leica IIIC) pozostały w użyciu głównie do celów dokumentacji wykonywanej ad hoc przez załogi samolotów bojowych[3][6].
Po wojnie drezdeńskie zakłady fotograficzne zostały wywiezione do Kijowa jako łup wojenny; w tamtejszej fabryce Arsenał władze ZSRR uruchomiły produkcję aparatów Kiev 88, będących rozwinięciem aparatu GXN[7].
↑ abOttoO.HollbachOttoO. (red.), Fliegerhandkammer HK 12,5, „Deutscher Flugzeugbau; Handbuch der Luftfahrttechnik”, Naturkunde und technik, Verlag F. Knapp, 1944, s. 272-273, OCLC1566479(niem.).
↑ abcdPaolaP.AssantiPaolaP., Hasselblad: il periodo bellico, [w:] Storia della fotografia – itinerario tra fatti, personaggi, attrezzature e curiosità [online], 7 czerwca 2010 [dostęp 2016-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-23](wł.).
↑ abRichard N.R.N.NordinRichard N.R.N., Hasselblad compendium: a complete listing and description of all the cameras, lenses and accessories made by Hasselblad AB, 1949-2010, North Saanich, B.C.: Cloak Hill Communication, 2011, ISBN 978-0-9869188-0-3(ang.). Brak numerów stron w książce
↑ abLuftwaffe Cameras, [w:] Air Recce: the story of photographic recconaissance [online], www.airrecce.co.uk [dostęp 2016-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-27].