Ha’penny Bridge (także: Wellington Bridge, Liffey Bridge[1]; irl.Droichead na Life, Droichead na Leathphingine) – most dla pieszych nad rzeką Liffey w centrum Dublina (Irlandia).
Łukowy[1] obiekt powstał w maju 1816 zastępując przeprawę promową[2]. Uzyskał pierwszą oficjalną nazwę na cześć księcia Wellington, a później przemianowano go na Liffey Bridge[2], ale od początku był powszechnie nazywany Ha’penny[3] (od half penny: pół pensa wynosiła opłata za przejazd w jedną stronę, którą William Walsh, wcześniejszy operator promu, mógł pobierać przez sto lat od budowy[2]). Most ma długość 43 metrów i wysokość 3,35 metra nad lustrem wody. Konstrukcja wykonana jest z żeliwa[4], a chodnik z desek drewnianych (wymienionych w 1970)[1].
Pobieranie myta za przebywanie mostu było krytykowane przez część mieszkańców Dublina. Wielu z nich, podczas codziennych dojazdów do pracy, korzystało z długich objazdów dla uniknięcia opłat. Pół pensa próbowano ściągać nawet podczas powstania wielkanocnego w przedostatnim miesiącu funkcjonowania opłaty (kwiecień 1916). Kolekcjoner dzieł sztuki Hugh Lane(inne języki), określił most jako brzydki i zasugerował jego wymianę, w czym poparł go architekt Edwin Lutyens, a także pisarz William Butler Yeats. Zwyciężyli jednak przeciwnicy przebudowy, przede wszystkim wywodzący się ze środowisk biznesowych, w tym m.in. przemysłowiec i polityk William Martin Murphy(inne języki)[2].
Most jest jednym z ulubionych motywów miasta fotografowanych przez turystów[2]. Wieszano tu również kłódki miłości, ale władze miejskie walczą z tym procederem[2][5].
Przypisy
↑ abcStructurae. International Database and Gallery of Structures, Ha’penny Bridge (Dublin, 1816) [online], Structurae [dostęp 2024-05-30](ang.).
↑DeD.CourcyDeD., J.J.WJ.J., HA’PENNY BRIDGE IN DUBLIN, „Structural Engineer”, 69 (3), 5 lutego 1991, ISSN1466-5123 [dostęp 2024-05-30]. Brak numerów stron w czasopiśmie