Ten artykuł dotyczy eksperymentalnego torpedowca. Zobacz też: HMS Swift aby zobaczyć inne okręty o tej samej nazwie.
HMS Swift (TB81)
Historia
|
Stocznia
|
J. Samuel White
|
Położenie stępki
|
1884
|
Wodowanie
|
1885
|
Royal Navy
|
Wejście do służby
|
1887
|
Wycofanie ze służby
|
1921
|
Los okrętu
|
sprzedany na złom
|
Dane taktyczno-techniczne
|
Wyporność
|
137 t
|
Długość
|
45,7 m
|
Szerokość
|
4,27 m
|
Zanurzenie
|
1,84 m
|
Napęd
|
maszyna parowa 1330-1500KM
|
Prędkość
|
23 węzły
|
Uzbrojenie
|
6 pojedynczych armat 47 mm, dwie pojedyncze wyrzutnie torped 14-calowych
|
Załoga
|
25
|
HMS Swift – eksperymentalny torpedowiec wodowany w 1885, powszechnie uważany za jednego z prekursorów późniejszych kontrtorpedowców.
„Swift” został zaprojektowany i zbudowany w stoczni J. Samuel White jako prywatna inicjatywa tej firmy. W porównaniu z ówczesnymi torpedowcami o typowej wyporności rzędu kilkudziesięciu ton i uzbrojonych jedynie w wyrzutnie torpedowe, „Swift” był znacznie większy (137 ton wyporności) i posiadał uzbrojenie artyleryjskie w postaci sześciu (według innych źródeł[1] – czterech) armat 3-funtowych (47mm). Większa wyporność dawała „Swiftowi” lepszą żeglowność w porównaniu z mniejszymi torpedowcami, co przy porównywalnej maksymalnej prędkości pozwalało mu na przechwycenie łodzi tego typu i zniszczenie ich ogniem artyleryjskim.
Admiralicja Royal Navy zakupiła „Swifta” w 1885, jeszcze przed próbami prędkości, w których z minimalnym obciążeniem okręt osiągnął ok. 23 węzły. Prace nad jego wykończeniem, a także debata na temat jego uzbrojenia oraz roli trwały aż do 1887, kiedy to wszedł do służby jako TB81, zapoczątkowując przy tym krótkotrwały typ okrętów torpedo boat catcher (dosłownie – "przechwytywacz torpedowców").
W 1901 torpedowiec został poważnie uszkodzony, wchodząc na mieliznę, w 1905 otrzymał nowe kotły i maszyny, a jego uzbrojenie zmniejszono o jedno działo[2].
„Swift” brał udział w I wojnie światowej, w trakcie której został dodatkowo wyposażony w hydrofony i wyrzutnię bomb głębinowych.
Został sprzedany na złom 22 października 1921.
Przypisy
- ↑ Eric Osborne: Destroyers: An Illustrated History Of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-Clio. ISBN 1-85109-479-2. (ang.). Brak numerów stron w książce
- ↑ Robert Gardiner, Przemysław Budzbon, Randal Gray: Conway's All the world's fighting ships, 1906-1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
Bibliografia
- JJ Colledge, Ben Warlow: The Complete Record of All Fighting Ships of the Royal Navy. 2009. ISBN 978-1-935149-07-1. (ang.). Brak numerów stron w książce
- Bernard Ireland: The Illustrated Guide To Destroyers And Frigates. 2009. ISBN 978-1-84681-336-8. (ang.). Brak numerów stron w książce
Typy brytyjskich okrętów z okresu I wojny światowej